Kuzynostwo wypasało bydło w Cova da Iria, gdy 13 maja 1917 roku nad dębem ujrzeli Matkę Bożą ubraną w jasną suknię i płaszcz ze złotymi zdobieniami. Od Pięknej Pani bił niezwykły blask.

Maryja poprosiła dzieci aby codziennie odmawiały cząstkę różańca w intencji pokoju na świecie (trwała wówczas I wojna światowa). Dzieci tę prośbę realizowały modląc się wspólnie. Matka Boża poprosiła także o odmawianie po każdej tajemnicy różańca dobrze znanej dziś modlitwy: „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, uwolnij dusze w czyśćcu cierpiące, a zwłaszcza te najbardziej opuszczone”.

W czasie ostatniego objawienia Matka Boża powiedziała, że jest Królową Różańca Świętego. „Mówiła, że ludzie powinni się nawrócić; mówiła, żeby nie obrażali już więcej Pana Jezusa, ponieważ jest nieustannie obrażany, żeby modlili się cząstką różańca i prosili o wybaczenie grzechów. Powiedziała też, że wojna skończy się już dzisiaj i żebyśmy niebawem oczekiwali powrotu naszych żołnierzy (…). Mówiła jeszcze, że pragnie, aby zbudowano Jej kapliczkę w Cova da Iria (pod wezwaniem Królowej Różańca Świętego)” – relacjonowała Łucja jeszcze w 1917 roku.

Objawienia fatimskie zakończyły się 13 października 1917 roku. Towarzyszył im, do dziś nie wyjaśniony, „cud słońca” (słońce, niczym ognista kula, zaczęło się obracać dookoła) obserwowany przez 70-tysięczny tłum, który zebrał się aby towarzyszyć wizjonerom.

Tajemnice

Maryja prosi dzieci, by przekazały innym ludziom, że jeśli się nie nawrócą, to przyjdzie na nich straszna kara.

Pierwsza wizja z szeregu tzw. tajemnic fatimskich dotyczy piekła, które dzieci ujrzały po to, by modlitwą – m.in. nabożeństwem do Niepokalanego Serca Maryi – ratować ludzkie dusze.

Druga tajemnica zapowiada II wojnę światową oraz wyraża prośbę Maryi o poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu Matki Bożej.

Trzecia tajemnica została spisana przez Łucję w 1944 roku a zdecydował się ją podać do publicznej wiadomości Jan Paweł II w roku 2000. Treść tajemnicy przedstawił ówczesny prefekt Kongregacji Doktryny Wiary (która przechowywała spisane przez s. Łucję sekrety fatimskie) kard. Joseph Ratzinger. Jego zdaniem, prorocza wizja trzeciej tajemnicy fatimskiej w symboliczny sposób mówi o wielkich prześladowaniach, cierpieniach i męczeństwie wielu wyznawców Chrystusa, wśród których są również kapłani, biskupi oraz papieże dwudziestego wieku.

Wizjonerzy

Franciszek i Hiacynta Marto, których kanonizacji dokona papież Franciszek podczas uroczystości 13 maja z okazji 100 rocznicy objawień w Fatimie, to pierwsze wyniesione na ołtarze dzieci, które nie są męczennikami.

Franciszek Marto urodził się 11 czerwca 1908 r. w Aljustrel w parafii Fatima, jako szóste z siedmiorga dzieci ubogiego małżeństwa Manuela Pedro Marto i Olímpii de Jesus. W 1917 r. Franciszek wraz z młodszą siostrą Hiacyntą i kuzynką Łucją, byli świadkami sześciu objawień maryjnych, podczas których chłopiec widział tylko postać Maryi, ale nie słyszał żadnego z wypowiadanych przez nią słów.

W październiku 1918 r. Franciszek zapadł na grypę „hiszpankę”, której epidemia panowała wówczas na Półwyspie Iberyjskim, w wyniku której zmarł w roku następnym.

Hiacynta Marto urodziła się 11 marca 1910 r. w Aljustrel. Była najmłodsza z siedmiorga rodzeństwa. W przeciwieństwie do Franciszka, Hiacynta słyszała słowa wypowiadane przez Maryję, choć rozmawiała z Nią jedynie Łucja. W październiku 1918 r. Hiacynta, podobnie jak brat zaraziła się grypą „hiszpanką”, której powikłania doprowadziły do śmierci dziewczynki w 1920 roku.

Jak pisała w swoich „Wspomnieniach” Łucja, po objawieniach Franciszek i Hiacynta, pomimo dziecięcego wieku, skoncentrowali swoje życie na Bogu, modlitwie i podejmowaniu różnorodnych ofiar i cierpień w intencji grzeszników. Oprócz modlitwy i wyrzeczeń, odwiedzali i pocieszali potrzebujących, a niekiedy udzielali im także rad.

Po ponad trzydziestu latach od śmierci ciała – najpierw Hiacynty, a potem Franciszka – przeniesiono do fatimskiej bazyliki.

Proces beatyfikacyjny rodzeństwa Marto trwał w latach 1952-1979 i zakończył się promulgacją dekretu Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o heroiczności ich cnót. W 1999 r. została uznana autentyczność pierwszego z cudów za ich przyczyną, dotyczącego uzdrowienia franciszkańskiej tercjarki Marii Emilii Santos, która przez 20 lat pozostawała unieruchomiona z powodu choroby kości. Jan Paweł II beatyfikował Franciszka i Hiacyntę Marto 13 maja 2000 r. w Fatimie podczas swojej wizyty w Jubileuszowym Roku 2000.

Następny cud uznany w procesie kanonizacyjnym dotyczył uzdrowienia brazylijskiego chłopca, do którego doszło w 2007 r. Wówczas, w trzy dni po tragicznym wypadku, podczas którego chłopiec wypadł z okna i doznał poważnych uszkodzeń mózgu, które groziły utratą życia lub głęboką niepełnosprawnością, dziecko w niewytłumaczalny sposób odzyskało zdrowie i sprawność.

13 lutego br. w Coimbrze zakończył się oficjalnie diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego siostry Łucji. Diecezja ta, na której terenie zmarła 13 lutego 2005 r. wizjonerka, rozpoczęła ten proces już w trzy lata po jej śmierci na mocy specjalnego zezwolenia papieskiego w sprawie wcześniejszego wszczęcia takiego wydarzenia. Ponad 15 tys. stron dokumentacji przesłano do Stolicy Apostolskiej. Analizuje ona 11 tys. listów napisanych przez zakonnicę podczas swojego życia w karmelu oraz 61 świadectw osób, które znały zmarłą w wieku 98 lat karmelitankę.

Fatima dziś

Dziś Fatima jest jednym z najważniejszych miejsc kultu maryjnego na świecie. W 1928 roku zaczęto budować bazylikę, która ćwierć wieku później zostanie konsekrowana. O randze samych objawień jak i ich miejsca i powstałego w tej lokalizacji sanktuarium świadczą chociażby dwa fakty. Po pierwsze – wizjonerzy doczekali się chwały ołtarzy; Franciszek i Hiacynta zostali beatyfikowani w roku 2000 a kanonizuje ich papież Franciszek w roku 2017; 13 lutego 2008, w trzecią rocznicę śmierci s. Łucji, papież Benedykt XVI znosi przewidziany prawem kanonicznym termin pięciu lat od śmierci, aby otworzyć proces beatyfikacyjny. Po drugie – Matkę Bożą Fatimską czczą a portugalskie sanktuarium odwiedzają kolejni papieże. Pielgrzymka papieża Pawła VI miała miejsce 13 maja 1967 r. w 50. rocznicę cudownych objawień Matki Bożej. Jan Paweł II uczynił to trzykrotnie. 13 maja 2010 Benedykt XVI odwiedził Fatimę na swoje osobiste życzenie a trzy lata później jego następca, papież Franciszek, zawierzył swój pontyfikat Matce Bożej Fatimskiej. W setną rocznicę objawień to on przewodniczy uroczystościom w Fatimie.

13 maja 2007, w ramach 90. rocznicy objawień fatimskich poświęcono nowy kościół Trójcy Świętej. Świątynia ma 9 tys. miejsc siedzących jest jednym z największych na świecie kościołów katolickich. Jak dotychczas, jest to największa budowla sakralna XXI wieku.