„Ks. Franciszek Blachnicki poświęcił całe swoje życie dobru ojczyzny. Walczył jako żołnierz w kampanii wrześniowej, działał w konspiracji, był osadzony w obozie koncentracyjnym, prześladowany przez komunistyczne służby bezpieczeństwa. Jego działalność społeczna oparta była na uniwersalnych wartościach, kształtowała postawy moralne narodu. Jako twórca Ruchu Światło – Życie wychowywał młodzież i dorosłych w duchu patriotyzmu, moralności i odpowiedzialności” – czytamy w sejmowej uchwale w sprawie upamiętnienia 30. rocznicy śmierci ks. Franciszka Blachnickiego.

27 lutego 2017 roku przypada trzydziesta rocznica śmierci księdza Franciszka Blachnickiego - wielkiego patrioty i społecznika zaangażowanego w rozwój duchowy polskiego społeczeństwa.

Podczas II wojny światowej Franciszek Blachnicki walczył jako ochotnik w kampanii wrześniowej, brał też udział w tworzeniu konspiracji antyhitlerowskiej w ramach Polskiej Organizacji Partyzanckiej i Związku Walki Zbrojnej, był aresztowany przez gestapo, osadzony w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, skazany na karę śmierci, więziony następnie w więzieniach i obozach III Rzeszy. W oczekiwaniu na wykonanie wyroku odkrył drogę wiary. Po ułaskawieniu był więziony w oflagach III Rzeszy, a po zakończeniu wojny wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, które ukończył w 1950 roku.

„Ks. Franciszek Blachnicki był wizjonerem nowego ładu w Europie („post-sovieticum”), kwestionującego pojałtański system podporządkowania ZSRR wschodniej części naszego kontynentu, przygotowującego ludzi gotowych przyjąć odpowiedzialność za życie swoich narodów w nowej rzeczywistości” – czytamy w uzasadnieniu do uchwały. Był także inicjatorem współpracy suwerennych narodów europejskich w latach osiemdziesiątych XX wieku, jak również twórcą Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów – stowarzyszenia skupiającego Polaków i przedstawicieli innych narodów Europy Środkowo-Wschodniej wokół idei tzw. suwerenności wewnętrznej bazującej na personalizmie chrześcijańskim.

Ks. Franciszek Blachnicki był jednym z najdłużej prześladowanych duchownych katolickich w czasach PRL, przeciwko któremu zorganizowano wiele prowokacji. W stanie wojennym rozesłano za nim listy gończe i postawiono mu zarzut zdrady kraju. Jego działalność społeczno-patriotyczna była rozpracowywana przez polskie i niemieckie służby bezpieczeństwa. Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (17 II 1994) i Krzyżem Oświęcimskim (5 V 1995).

W uzasadnieniu do uchwały zwrócono także uwagę, że ks. Blachnicki był też wybitnym teologiem pastoralistą, profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Formy działalności duszpasterskiej ks. Blachnickiego były wspierane przez kard. Karola Wojtyłę – Jana Pawła II, którego zainspirowały do podjęcia idei Światowych Dni Młodzieży. Ksiądz Blachnicki utworzył Ruch Światło-Życie i jego część rodzinną: Domowy Kościół, który poprzez „pracę u podstaw” wychował wiele tysięcy ludzi zdolnych do obrony najwyższych wartości, bez użycia przemocy, oddanych działaniu na rzecz uzyskania przez Polskę pełnej suwerenności. W dniu 4 listopada 1987 roku Fundacja Jana Pawła II w Rzymie przyznała Ruchowi Światło-Życie nagrodę „za bezprecedensową w Europie Środkowej pracę nad formacją religijną i moralną polskiej młodzieży, zmierzającą do ukształtowania w niej postawy pełnej odpowiedzialności za życie Kościoła i własnego narodu”.

Ksiądz Blachnicki był także działaczem trzeźwościowym, twórcą Krucjaty Wstrzemięźliwości, a następnie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, zrzeszającej setki tysięcy abstynentów i propagującej styl życia wolny od nałogów i uzależnień.

„Ksiądz Franciszek Blachnicki to jedna z najwybitniejszych postaci Kościoła w Polsce od czasów zakończenia II wojny światowej. Trwający obecnie Jego proces beatyfikacyjny jest bliski ukończenia – papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności jego cnót” – zakończyli posłowie uzasadniający okolicznościową uchwałę w 30. rocznicę śmieci ks. Franciszka Blachnickiego.