Kardynał odniósł się w homilii do, odczytanego podczas Liturgii, fragmentu Ewangelii św. Mateusza. Zaznaczył, że Chrystus uczy swoich wyznawców pokory i wzajemnej służby.

– Tym bardziej jest to lekcja dla pasterzy, których powołaniem jest odtwarzać postawę jedynego Dobrego Pasterza – postawę bezinteresownej służby, postawę umywania nóg, a nawet oddania życia za powierzoną owczarnię.

Kardynał przypomniał, że Jan Paweł II rozpoczął swoją adhortację o formacji kapłanów we współczesnym świecie słowami „Pastores dabo Vobis”– „Dam wam pasterzy według mego serca”. Święty Papież sprawował apostolski urząd w oparciu o Ewangeliczną instrukcję, służąc Kościołowi i światu. Jednym ze współpracowników Jana Pawła II był arcybiskup Józef Kowalczyk. W jego biskupim herbie znajdują się krzyż, pastorał, gwiazda symbolizująca Maryję i pług.

– Ksiądz arcybiskup Józef pracował gorliwie i nadal pracuje na Bożej roli, którą uprawia od pięćdziesięciu sześciu lat, to znaczy od przyjęcia święceń kapłańskich w Olsztynie.

Kardynał zwrócił uwagę, że Jubilat studiował prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i Papieskim Uniwersytecie w Rzymie. Przygotowało go to do posługi w Kościele powszechnym, na początku w watykańskiej Kongregacji ds. Dyscypliny Sakramentów oraz w Sekretariacie Synodu Biskupów. W 1978 roku Jan Paweł II powierzył mu zadanie stworzenia Sekcji Polskiej w Sekretariacie Stanu.

– Patrzyłem na jego pracę z bliska, niemal codziennie. Miał nielimitowany czas pracy, która pochłania wszystkie siły człowieka.  W tym oddaniu Kościołowi i Ojcu Świętemu, w codziennym trudzie na trzecim piętrze Pałacu Apostolskiego, w pobliżu apartamentu papieskiego przez jedenaście lat, wyrażała się miłość i służba.

Po przywróceniu stosunków dyplomatycznych pomiędzy Watykanem a Polską Rzeczpospolitą Ludową, abp Józef Kowalczyk został nuncjuszem apostolskim w Polsce. 8 maja 2010 roku, Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i Prymasem Polski.

– Książ Arcybiskup Józef stara się odczytywać wolę Bożą pośród wydarzeń swego życia, w decyzjach, jakie podejmowali wobec niego jego przełożeni w Kościele, a zwłaszcza kolejni Papieże, od Pawła VI do Papieża Franciszka. Odczytuje wolę Bożą w świetle wyzwań, jakie stawały przed nim samym oraz przed Kościołem, któremu starał się służyć przymiotami umysłu i serca.

Kończąc homilię, kardynał podkreślił duchowe rysy sylwetki Arcybiskupa Jubilata. Zaznaczył, że w całej swojej posłudze pokornie realizował biskupie motto, zapożyczone z Modlitwy Pańskiej – „Bądź wola Twoja”.