W wygłoszonej homilii metropolita krakowski mówił o zachwycie Boga i ludzi nad Niepokalanie Poczętą Maryją.

„Pełna łaski. Ileż jest bowiem zachwytu nad pięknem czystości. Ile w tym uwielbienia Boga, który Ją w tym tak bardzo ukochał, wybrał, przeznaczając właśnie Ją na Matkę własnego Syna. Świętość Najwyższa, Bóg mógł bowiem zaistnieć w czystości prawdziwie niepokalanej. To dzisiaj obchodzimy, wpisując się w ten zachwyt anioła, będący echem zachwytu samego Boga, bo spojrzał na Nią, Służebnicę Swoją i tak Ją przygotował do wielkiego dzieła zbawienia".

Do tego zachwytu dołącza także zachwyt św. Elżbiety, która pod natchnieniem Ducha Świętego powiedziała do Maryi: „Błogosławionaś między niewiastami, boś uwierzyła". Wiele wyraża również sam Magnificat Najświętszej Dziewicy, świadomej swego wybraństwa, a jednocześnie pełen najwyższej czci składanej Bogu i zarazem radosnej pokory.

Kościół przez wieki żył prawdą o Niepokalanym Poczęciu Maryi. Co więcej, ona ciągle dojrzewała w Kościele również przez objawienia cudownego medalika św. Katarzynie Labouré w latach 40 XIX wieku, przez ogłoszony dogmat o Niepokalanym Poczęciu w 1854 roku przez Piusa IX, czy przez słowa, które Matka Najświętsza skierowała do Bernadety Soubirous w Lourdes mówiąc: „Jestem Niepokalanym Poczęciem".

„W ten zachwyt Kościoła wpisujemy się także my naszą dzisiejszą obecnością, naszą modlitwą i naszym błaganiem o czystość serca. O tę czystość, która sprawia, że w nas urzeczywistnia się to, co powiedział Pan Jezus w swoich błogosławieństwach na Górze. „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą". Chcemy oglądać Boga. Nie tylko w wieczności, ale już teraz, w naszych sercach, w naszych myślach, w tym wszystkim, co najbardziej w nas może być piękne i szlachetne".