Spektakl „Brat naszego Boga” powstał na podstawie dramatu Karola Wojtyły. Reżyserii i adaptacji scenicznej podjął się znany krakowski aktor teatralny i filmowy – Artur Dziurman, znany z seriali: „Kryminalni”, „Czas honoru”, „Klan”, „To nie koniec świata”, „Ojciec Mateusz”, „Na Wspólnej” czy „Na dobre i na złe”. Przedstawienie ma charakter teatralno-filmowy, gdzie tradycyjna gra sceniczna przeplatana jest sekwencjami filmowymi, co daje ciekawy dla widzów efekt.

To sztuka o dwóch powołaniach w jednym człowieku. Krakowski malarz – Adam Chmielowski, bogaty szlachcic, czuje powołanie do sztuki, ale odkrywa w sobie również chęć niesienia pomocy najuboższym jako brat Albert.

Jeden z najbardziej znanych obrazów Adama Chmielowskiego – „Ecce Homo”, przedstawiający portret Chrystusa w koronie cierniowej stał się motywem przewodnim spektaklu. Za jego pośrednictwem główny bohater nawiązuje relację z Bogiem. Obraz ten skłania go również, by zwrócić swoją uwagę na otaczającą go rzeczywistość, pełną bólu, cierpienia i niemożności niesienia pomocy tym, którzy najbardziej potrzebują Miłosierdzia.
Adam, przepełniony chęcią czynienia dobra, postanawia wspomóc mieszkańców nadwiślańskiej ogrzewalni. Jego spontaniczna dobroczynność spotyka się z agresją rozgoryczonych ubogich, przyzwyczajonych bardziej do brania niż dawania. 

„Brat naszego Boga” ukazuje dramat jednostki, której chęć czynienia dobra rozbija się o niechęć tych, którym tę dobroć pragnie się okazać. Mimo chwil zwątpienia Adam dąży do czystej miłości do drugiego człowieka, którą odkrył w boskim miłosierdziu Jezusa. W krzykliwych, rozleniwionych, pijanych i chciwych mieszkańcach ogrzewalni, Adam zauważa wielki „brak”, który tylko na początku pragnie zapełnić dobrami materialnymi. Z czasem zauważa bowiem, że ludzie którym pragnie się poświęcić nade wszystko, potrzebują strawy duchowej. Adam wybiera zatem podejście pokorne, nie chce by ludzie, którym pomaga „poszli za nim”, pragnie „pójść z nimi”. Wybiera drogę znacznie trudniejszą dla osoby posiadającej znaczącą społecznie pozycje, ale to właśnie ten wybór doprowadza go do świętości.

„Brat naszego Boga”, to widowisko interesujące nie tylko ze względu na tematykę, ale również z powodu ciekawych rozwiązań formalnych. Tworzy ją m. in.: zamknięta, pudełkowa przestrzeń, tzw. ogrzewalni, ograniczonej z każdej strony ciemną kurtyną, gdzie w ścisku tłoczy się kilkunastu żebraków oraz otwarta przestrzeń pracowni – domu Adama Chmielowskiego.

Wszyscy aktorzy pozostają w bliskim kontakcie z widzami, pozwalając im zanurzyć się w problemach spektaklu. Proste w formie sceny aktorskie dają szansę przeżycia atmosfery wyjątkowego realizmu, który zapewnia zaangażowanie niewidomych i niedowidzących aktorów.

Pomimo, że dramat powstał w latach pięćdziesiątych, treści poruszone w przedstawieniu są nadal aktualne.