Józef i Maryja przynoszą Jezusa do świątyni w Jerozolimie, aby ofiarować dziecko Bogu dokładnie 40 dni po narodzinach (to dlatego święto Ofiarowania Pańskiego obchodzimy 2 lutego – od 25 grudnia mija wtedy dokładnie 40 dni). Wypełniali w ten sposób prawo Starego Testamentu – od czasów niewoli egipskiej, w czasie której ocaleni zostali pierworodni, każdy pierwszy żydowski syn uważany był za własność Boga. Prawdę tę celebrowano składając dziecko w ręce kapłana w Świątyni Jerozolimskiej (później niemowlę należało symbolicznie wykupić).

Dla Jana Pawła II ofiarowanie Jezusa było wymowną ikoną całkowitego oddania życia Bogu, dlatego właśnie na 2 lutego ustanowił Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Od blisko dwudziestu lat mamy w tym dniu okazję do refleksji nad faktem życia na wyłączność poświęconego Bogu.

O. Jan Maria Szewek OFMConv. wyjaśnia, że osoby konsekrowane poprzez śluby ubóstwa, posłuszeństwa i czystości ofiarują się Panu Bogu do Jego wyłącznej dyspozycji, tak jak stało się to w dniu ofiarowania Pana Jezusa w świątyni, dokąd przynieśli Go Józef i Maryja.