W zaproszeniu do akcji siostry albertynki piszą: “Może [bezdomni] widzą siebie tak, jak napisał kiedyś Karol Wojtyła w Bracie naszego Boga – „…byle więcej szmat, i bielszy chleb, i coś na rozgrzewkę”. A w usta Adama autor wkłada protest: „A mają być bracia! – …bo tu chodzi o człowieka – takiego jak ja – a który stał się synem”. Człowiek, który pogubił się w życiu, który z czyjejś lub własnej winy stał się bezdomny, jest naszym bratem. Jest czyjś – bo jest nasz. Nawet jeśli o tym nie wie, nawet jeśli o tym nie chce wiedzieć, nawet jeśli o tym boi się wiedzieć – jest nasz, bo mamy jednego Ojca w Niebie. Duchowa adopcja Bezdomnego ma pomóc przeżywać tę prawdę. Osoby bezdomne dzięki niej „mają człowieka” – który się za nich modli. A modlący się spełniają cząstkę swego chrześcijańskiego, ewangelicznego obowiązku, by troszczyć się o ubogich i by im „dawać Boga”. Trzeba dzielić się chlebem, pieniędzmi, czasem. I trzeba dawać Boga – bo „kto nie daje Boga, daje zbyt mało”. 

Kto chce wziąć udział w duchowej adopcji Bezdomnego, może napisać na adres:

* do sióstr: glosbrata@wp.pl lub Siostry albertynki – Duchowa Adopcja Bezdomnego ul. Woronicza 10, 31-409 Kraków

* do braci: wincenty.alb@gmail.com; albertyni przytulisko@wp.pl; lub http://albertyniprzytulisko.pl

* do Towarzystwa Pomocy Brata Alberta: biuro@tpba.pl lub: Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta ul. Kołłątaja 26A, 50-007 Wrocław

– i otrzymać imię konkretnej osoby, za którą będzie się modlić przez rok. Siostry proponują odmawianie jednej tajemnicy różańca lub dowolnej modlitwy. Mile widziany jest również post i ofiara dobrych uczynków.

„Fundacja Po pierwsze CZŁOWIEK” została założona przez Zgromadzenie Sióstr Albertynek Posługujących Ubogim. Zgodnie z życzeniem Ojca Świętego Franciszka siostry „swój duży dom”, w którym odprawiały rekolekcje, przeznaczyły na dzieło służące ubogim (zob. List do osób konsekrowanych z 14 listopada 2014). Fundacja mieści się przy sanktuarium “Ecce Homo”.