„To jest bardzo biedny kraj. Ponad 25 proc. populacji żyje poniżej poziomu ubóstwa – mówi ks. Drzewiecki. – Ubodzy liczą, że wizyta Papieża poruszy społeczeństwo, że rząd będzie się o nich bardziej troszczył i podejmie bardziej zdecydowane działania w walce z biedą. Ludzie mówią, że chcieliby «dziadka Franciszka» zobaczyć z bliska, że pomogłoby im to dźwigać codzienne problemy i ciężary. Liczą, że zrozumie ich problemy. Postrzegają go nie jako Papieża z Europy, czyli bogatego świata, ale Papieża, który jest synem emigrantów. Szacuje się, że ponad 10 mln Filipińczyków wyemigrowało ze swej ojczyzny w poszukiwaniu lepszego życia. Jest tu postrzegany jako ten, który jest blisko ubogich. Jego prostota przywoływana jest też tutaj jako wzór pełnienia kapłańskich obowiązków i zarządzania Kościołem. Przypomina się, że trzeba ludzi, którzy służą. Stąd oczekiwania towarzyszące wizycie Franciszka są ogromne i na spotkania z nim wybierają się tłumy wiernych. Przewiduje się, że w niedzielnej Mszy w Manili weźmie udział więcej ludzi, niż na spotkaniu z Janem Pawłem II, kiedy przybyło ok. 5 mln wiernych”.

Filipińskie media podkreślają, że głównym punktem wizyty Papieża w tym wyspiarskim kraju będzie spotkanie z ubogimi w Tacloban. „Nad Filipiny nadciąga potężny tajfun i nie wiadomo, czy Franciszek będzie mógł tam polecieć. Wszyscy jednak podkreślają, że Papież chce pokazać zarówno władzom, jak i Kościołowi, że nie można zapominać o biednych i potrzebujących, ale muszą oni otrzymać należną im pomoc” – mówi ks. Drzewiecki.

„Burmistrz Tacloban starała się ukryć wszelkie znaki biedy i to, że wielu ciągle jeszcze nie otrzymało odpowiedniej pomocy. Chciała przemieścić tych ludzi w inne miejsca, tak by nie znajdowali się na trasie papieskiego przejazdu i by nie mógł zobaczyć tej biedy – opowiada polski marianin. – Słyszałem, że Franciszek wystosował do niej list, w którym upomniał ją, by nie starała się wpłynąć na jego odbiór rzeczywistości i podkreślił, że tak łatwo nie można go oszukać. Dobre zarządzanie pomocą jest zawsze trudne. Faktem jest, że cały czas tysiące rodzin w Tacloban nie otrzymały należnego wsparcia i wciąż żyją w bardzo prowizorycznych i dramatycznych warunkach. Myślę, że zarówno dla Kościoła, jak i władz bardzo ważne jest to, że Franciszek nie przyjeżdża, by spotykać się tylko z biskupami czy ważnymi osobistościami, ale chce rozmawiać z biednymi i zobaczyć samemu, jak można im naprawdę pomóc. W Tacloban chce się spotkać z biednymi, zjeść z nimi posiłek i ich wysłuchać. To jest najmocniejsze przesłanie dla nas wszystkich pracujących na Filipinach”.