W homilii raz jeszcze przestrzegł przed zazdrością i wzajemnym zwalczaniem się. Nawiązując do pierwszego czytania mszalnego z Listu św. Pawła do Efezjan zwrócił uwagę, że Chrystusowe pozdrowienie „Pokój wam” tworzy więź pokoju. Jednoczy nas ono, byśmy zachowywali jedność Ducha. „Jeśli nie ma pokoju, jeśli nie potrafimy pozdrawiać się sercem otwartym w duchu pokoju, nigdy nie będzie jedności” – powiedział Franciszek. A dotyczy to „jedności na świecie, jedności w miastach, w osiedlu, w rodzinie”.

„Zły duch zawsze rozsiewa wojny. Zazdrość, zawiści, walki, plotki – to wszystko niszczy pokój, zatem nie może być jedności. A jak ma postępować chrześcijanin, by znaleźć tę jedność? Paweł mówi wyraźnie: «Postępujcie w sposób godny, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością» (por. Ef 4, 1-2). Te trzy postawy. Pokora: nie może być pokoju bez pokory. Gdzie jest pycha, tam jest zawsze wojna, chęć pokonania innych, uważania się za stojących wyżej. Bez pokory nie ma pokoju, a bez pokoju nie ma jedności”.

Ojciec Święty wyraził ubolewanie, że nie potrafimy już wypowiadać się „z cichością”, ale krzyczymy jedni na drugich albo mówimy źle o innych. A św. Paweł uczy nas, że mamy znosić siebie nawzajem w miłości. Trzeba z pokorą – powiedział Papież – „znosić wady innych, to, co się nam w nich nie podoba”. Powinniśmy mieć serce szerokie, które nie potępia, nie ogranicza się do drobnostek – serce otwarte na wszystkich. „To jest sposób postępowania godny powołania do tajemnicy, do jakiej zostaliście wezwani, do misterium Kościoła” – powiedział Franciszek.

„Tajemnica Kościoła to misterium Chrystusowego Ciała: «Jedna wiara, jeden chrzest. Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi, działa przez wszystkich i jest we wszystkich» (por. Ef 4, 5-6). To jest jedność, o którą Jezus prosił Ojca dla nas, my zaś mamy zachowywać tę jedność przez więź pokoju. A więź pokoju rośnie z pokorą, cichością, znoszeniem siebie nawzajem i cierpliwością”.