Indie 5 – 8 XI Cel pielgrzymki: Spotkanie z wiernymi Kościoła katolickiego, umocnienie ich w wierze oraz podpisanie posynodalnej adhortacji apostolskiej Ecclesia in Asia. Najważniejsze przesłanie: Drugą pielgrzymkę Jana Pawła II do Indii poprzedziły demonstracje radykalnych ugrupowań hinduistycznych oraz miały miejsce akty przemocy wobec chrześcijan. Mimo to papieska pielgrzymka przebiegała według ustalonego wcześniej planu. Najważniejszym momentem papieskiej wizyty było podpisanie posynodalnej adhortacji apostolskiej Ecclesia in Asia, która stanowiła owoc refleksji Synodu Biskupów, który obradował w Rzymie w 1998 r. Miejscem podpisania dokumentu były Indie, gdyż w kraju tym jest „wiele pradawnych kultur, religii i tradycji. Te starożytne azjatyckie cywilizacje ukształtowały życie narodów kontynentu i pozostawiły niezatarty ślad w dziejach rodzaju ludzkiego”. W homilii wygłoszonej podczas Mszy św. papież mówił: „Niech trzecie tysiąclecie ery chrześcijańskiej będzie świadkiem wielkiego żniwa wiary na tym rozległym i żywotnym kontynencie”. Ważnym wydarzeniem było spotkanie z przywódcami różnych religii. Papież wówczas mówił: „Wolność religijna jest sercem wszystkich praw człowieka. Jest ona niepodważalna do tego stopnia, że powinno być uznawane prawo poszczególnych ludzi do zmiany religii, jeśli im to nakazuje ich własne sumienie. (…) Religia nie jest i nie powinna stać się pretekstem do konfliktów, zwłaszcza gdy tożsamość religijna, kulturowa i etniczna nakładają się na siebie. Religia i pokój idą razem; wypowiadać wojnę w imieniu religii jest oczywistą sprzecznością”. Gruzja 8 – 9 XI Cel pielgrzymki: Spotkanie z wiernymi Kościoła katolickiego oraz pogłębienie ekumenicznego dialogu z Gruzińskim Kościołem Prawosławnym. Najważniejsze przesłanie: Ważnym wydarzeniem było spotkanie Jana Pawła II z Świętym Synodem Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego oraz z Eliaszem II z którym papież podpisał Wspólną Deklarację. Zawiera ona apel o pokój na świecie i na Kaukazie. „Pokój jest najwyższym darem, bez którego nie można nadać życiu pełnego sensu, ani dążyć do rozwoju. Ludzkie serce tęskni za tym najcenniejszym dobrem, a ludzie pragną żyć w zgodzie. (…) W przełomowym momencie jaki obecnie przeżywamy, świat musi zmobilizować wszystkie swoje energie duchowe, intelektualne i fizyczne, aby uniknąć globalnej katastrofy. (…) Apelujemy zatem do wszystkich, którzy słyszą nasz głos, aby okazywali mądrość i zdecydowaną wolę uchronienia planety, powierzonej naszej opiece, przed niebezpieczeństwem wojny, a przez to stworzyli nieodzowne warunki po temu, aby trzecie tysiąclecie naprawdę przyniosło ‘pokój ludziom dobrej woli’”. Wielki Jubileusz Roku 2000 Pielgrzymki Jana Pawła II w czasie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 nie były jednymi z wielu Jego apostolskich podróży, ale były niejako osobistymi Jego pielgrzymkami do miejsc świętych związanych z wcieleniem Bożego Syna. Wierni Kościoła katolickiego w sposób duchowy towarzyszyli temu szczególnemu i wyjątkowemu pielgrzymowaniu Jana Pawła II. W przemówieniu wygłoszonym 16 lutego 2000 r. podczas audiencji generalnej w Watykanie Jan Paweł II mówił: „Po otwarciu Drzwi Świętych w czterech rzymskich bazylikach wielkimi krokami przemierzamy teraz razem z Kościołem jubileuszowy szlak nawrócenia i pojednania. Jak wiadomo, jednym z najdonioślejszych i najgłębszych doświadczeń duchowych Jubileuszu jest pielgrzymka – symbol kondycji każdego człowieka jako homo viator. (…) To wewnętrzne znaczenie pielgrzymki zostaje bardziej jeszcze pogłębione i uzupełnione przez dziedzictwo wiary duchowości, promieniujące ze świętych miejsc, które zgodnie z dawną tradycją stanowią cel pielgrzymek indywidualnych i zbiorowych. Podobnie bowiem jak czas, tak i przestrzeń przechowuje znaki nadzwyczajnych zbawczych interwencji Boga i właśnie dlatego niektóre miejsca mogą ułatwić szczególnie bliskie spotkanie z rzeczywistością boską. (…) Świadom tych głębokich, duchowych treści pielgrzymki, postanowiłem w ramach obchodów jubileuszowych odwiedzić ziemię, która w wyjątkowy sposób została naznaczona przez Boże interwencje w dzieje zbawienia. Dlatego w najbliższych tygodniach zamierzam udać się – jeśli Bóg pozwoli – z pielgrzymką do kilku miejsc szczególnie związanych z wcieleniem Syna Bożego. (…) Pragnąłem udać się w imieniu całego Kościoła, do Ur chaldejskiego – miejsca, z którego wyruszył Abraham, aby tam oddać się modlitwie i refleksji. Ponieważ okazało się to niemożliwe, pragnę odbyć tę pielgrzymkę przynajmniej duchowo. Dlatego w najbliższą środę, podczas specjalnej uroczystości w Auli Pawła VI, ponownie przeżyjemy razem najważniejsze wydarzenia z życia Abrahama (…) Po tym pierwszym etapie będziemy mogli udać się z sercem pełnym wdzięczności do innych miejsc, w których dokonywały się kolejne wydarzenia dziejów zbawienia, poczynając od góry Synaj, gdzie Mojżeszowi zostało objawione najświętsze Imię Boga i gdzie został on wprowadzony w poznanie Bożej tajemnicy”.   źródło: www.janpawel2.pl