Jan Paweł II pisze w swej książce „Dar i tajemnica”, że Tyranowski wybrał pracę krawca, zamiast być urzędnikiem, bo to mu pozwalało na głębsze życie wewnętrzne. Wspomina, że to właśnie od Tyranowskiego dostał niezwykłe jak na jego wiek  dzieła św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa. Poznali się w 1940 r. w krakowskiej parafii na Dębnikach, gdzie ten sługa Boży przeżył swe przebudzenie wewnętrzne i odrodzenie religijne. Aktywnie włączał się w życie parafii, codziennie uczestniczył w Mszy, korzystał regularnie z kierownictwa duchowego. Dał się poznać jako animator grup młodzieżowych. Po aresztowaniu przez hitlerowców jedenastu salezjanów spotykał się z młodzieżą w kościele i w domu, nie licząc się z ewentualnym niebezpieczeństwem, jakie mu z tego powodu groziło. Był twórcą Róż Różańcowych. Rok po śmierci Tyranowskiego przyszły Papież obronił w Rzymie doktorat pt. „Doktryna wiary według św. Jana od Krzyża”.

Jan Tyranowski zmarł w 1947 r. w Krakowie. 50 lat później rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym. W 2000 r. dokumentację przekazano do Watykanu. Dzisiejsza decyzja Papieża Franciszka przybliża jego drogę do chwały ołtarzy. Do beatyfikacji potrzebne jest jeszcze uznanie cudu przypisywanego jego wstawiennictwu.