Rok 2015 jest dla sióstr sercanek szczególnym i symbolicznym rokiem. Właśnie w Roku Życia Konsekrowanego i w roku 250 rocznicy ustanowienia święta Najświętszego Serca Jezusowego dla Polski odbywa się beatyfikacja siostry zakonnej, osoby konsekrowanej i jednocześnie czcicielki i apostołki Serca Jezusowego, jaką niewątpliwie była siostra Klara Szczęsna.

„Jest to też wskazanie przez Kościół w tym roku jubileuszowym w Polsce i w Roku Życia Konsekrowanego na osobę konsekrowaną, która rzeczywiście - jak mówi motto jej życia - oddała wszystko dla Serca Jezusowego. To nie jest osoba, która zachwyca swoimi tytułami naukowymi. Nie jest to osoba, która nas zajmuje swoją spektakularną zewnętrzną działalnością. Jest to osoba bardzo skromna, cicha i wierna Ewangelii już od lat dziecięcych” - mówi s. Sebastiana Choroś SłNSJ, asystenta generalna zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego.

S. Sebastiana zwraca uwagę na trudne dzieciństwo i młodość założycielki zgromadzenia sióstr sercanek, które przypadły na czas zaborów i wiązały się m.in. z ucieczką z domu. Ludwika Szczęsna wstąpiła do ukrytego zgromadzenia Sług Jezusa. Jak zaznacza s. Sebastiana, Matka Klara bardzo je kochała, ale zdecydował się je opuścić ponieważ chciała wypełnić wolę Bożą, którą odczytała w Krakowie z pomocą ks. prof. Józefa Sebastiana Pelczara, z którym współzakładała nowe zgromadzenie. „To były trudne decyzje i ona je podejmowała rezygnując z czegoś, opuszczając coś, można powiedzieć umierając dla czegoś, aby wybrać coś lepszego dla większej chwały Bożego Serca, w którym była rozmiłowana; to łączyło ją z biskupem Pelczarem, dlatego razem dali początek nowej rodzinie zakonnej” - mówi sercanka.

Kandydatka na ołtarze pochodziła z diecezji płockiej. Urodziła się 18 lipca 1863 r. w Cieszkach. Uczestnicząc w rekolekcjach w Zakroczymiu zetknęła się z o. Honoratem Koźmińskim, który pomógł jej rozeznać powołanie. W 1885 roku podjęła decyzję wstąpienia do tworzącego się Zgromadzenia Sług Jezusa. Przez osiem lat posługiwała w Warszawie, a potem w Lublinie. Na prośbę ks. prof. Józefa Sebastiana Pelczara o przysłanie sióstr Sług Jezusa do pracy w przytulisku dla służących przyjechała do Krakowa.

Będąc pod duchowym kierownictwem ks. Pelczara, stała się wkrótce jego najbliższą współpracownicą, bo już 15 kwietnia 1894 r. wspólnie założyli nową rodzinę zakonną – siostry sercanki. Jako pierwsza sercanka Ludwika przyjęła imię s. Klara. Zmarła 7 lutego 1916 r. w Krakowie, w opinii świętości; miała 53 lata. Zgromadzenie liczyło już wówczas ponad 120 sióstr i było zatwierdzone przez Stolicę Apostolską.

25 marca 1994 r. kard. Franciszek Macharski dokonał w Krakowie otwarcia procesu beatyfikacyjnego służebnicy Bożej Matki Klary. 20 grudnia 2012 r. papież Benedykt XVI podpisał dekret heroiczności jej cnót, a 5 czerwca 2015 r. Ojciec Święty Franciszek promulgował dekret o cudzie przypisywanym wstawiennictwu czcigodnej służebnicy Bożej Klary Szczęsnej.

Msza święta beatyfikacyjna Klary Szczęsnej celebrowana będzie w niedzielę 27 września w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie o godz. 10.30. Pół godziny wcześniej rozpocznie się nabożeństwo przygotowujące do udziału w uroczystości. Aktu beatyfikacji dokona legat papieski kard. Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.