Kontakt z przyrodą, wyprawy w góry, długie wędrówki piesze po szlakach, modlitwa przy górskim krzyżu i odpoczynek w schronisku były częścią życia Karola Wojtyły od najmłodszych lat, poprzez czas posługi w Krakowie, aż po długie lata pontyfikatu. Były polskie Beskidy, Bieszczady i Sudety, a potem Apeniny i Alpy – Lorenzago di Cadore, Lex Combes, Gran Sasso i Terminillo.

Piękno przyrody było dla Ojca Świętego znakiem obecności Boga-Stwórcy, którego podziwiał w najpiękniejszej katedrze świata, jaką jest natura: dzika, surowa w górach, pełna ciepła i przytulności w dolinach. Wędrował w milczeniu wsłuchując się w głos Boga i zanurzając się w ciszy. Towarzyszyli Mu zwykle najbliżsi współpracownicy i przyjaciele jeszcze z krakowskich czasów.

Dzisiaj przyszedł czas ujawnienia materiałów, realizowanych przez najbliższych współpracowników Ojca Świętego, którzy byli z Nim w apartamencie prywatnym i towarzyszyli Mu w czasie Jego wypadów w góry. Pokazują one prostotę i piękno świętości Jana Pawła II, Jego nadzwyczajność w zwyczajności.

Ufam, że ta osobista opowieść o Janie Pawle II pomoże jeszcze raz odkryć prostotę i duchowe piękno człowieka, który całkowicie zaufał Bogu i powierzył Mu swój los, prowadząc Kościół po wzburzonych falach XX wieku.