Dużą liczbą nowo wyświęconych, w porównaniu z innymi polskimi diecezjami, mogą pochwalić się także archidiecezje: warszawska (17 kapłanów), katowicka (16 kapłanów) i krakowska (15 kapłanów). Na kolejnych miejscach uplasowały się: Poznań (14 księży), Gdańsk, Kielce, Opole, Przemyśl, Bielsko-Biała (12 księży), Lublin (11 księży), Łomża, Rzeszów, Wrocław (10), Ełk, Pelplin, Płock, Toruń (8 księży), Radom, Siedlce, Świdnica (7 księży), Białystok, Częstochowa, Drohiczyn, Gliwice, Sandomierz, Sosnowiec, Szczecin, Włocławek, warszawska Praga (6 księży).

Pięciu nowych prezbiterów pozyskała archidiecezja łódzka i warmińska, a także diecezja elbląska, kaliska, i zielonogórsko-gorzowska. Czterech ustanowiono w diecezji bydgoskiej, koszalińsko-kołobrzeskiej i zamojsko-lubaczowskiej, trzech w Gnieźnie i Łowiczu, zaś dwóch w Legnicy. W porównaniu z rokiem ubiegłym, gdy święcenia prezbiteratu przyjęło 329 seminarzystów, biskupi wyświęcili w tym roku o pięciu kapłanów więcej. Mniej ich jest natomiast niż w roku 2014, kiedy ustanowiono 355 diakonów.

W wielu diecezjach neoprezbiterzy w dniu święceń otrzymali od biskupów dekrety posyłające ich na pierwsze miejsca pracy duszpasterskiej. Zgodnie z przepisami Prawa Kanonicznego, są oni przydzielani do diecezji, w której przyjęli święcenia. Czterech kapłanów – absolwentów warszawskiego seminarium misyjnego „Redemptoris Mater”- po kilku latach posługi w archidiecezji warszawskiej, zostanie posłanych do pracy duszpasterskiej za granicą. Szczególne przesłanie kierowali biskupi do kapłanów przyjmujących święcenia w jubileuszowym Roku Miłosierdzia. Metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz wskazał podczas liturgii święceń, że trwający w Kościele jubileusz jeszcze bardziej zobowiązuje kapłanów do tego, aby byli apostołami, misjonarzami i świadkami miłosierdzia Bożego. Natomiast biskup drohiczyński Tadeusz Pikus zwrócił się do neoprezbiterów, aby byli dla wiernych bramą miłosierdzia.

Święcenia prezbiteratu kończą trwający zwykle sześć lat okres formacji seminaryjnej. Zdaniem wychowawców seminaryjnych standardem jest to, że – jak mówią – „do święceń dochodzi około połowy tych, którzy rozpoczynają” a sześć lat seminarium to czas weryfikowania powołania zarówno przez samego kleryka, jak i przez jego przełożonych.