Kiedy jako młody ksiądz chciał wyjechać na misję do Ameryki Południowej, usłyszał od założyciela Zgromadzenia Zakonnego Małego Dzieła Boskiej Opatrzności (Orioniści), do którego należał, żyjącego wówczas św. Alojzego Orione – Twoja misja jest w Polsce. – to wydarzenie przypomniał ks. Flavio Peloso, były generał orionistów podczas konferencji poświęconej abp. Bronisławowi Dąbrowskiemu.

Podczas spotkania zorganizowanego z okazji obchodów 100-lecia urodzin emisariusza i przyjaciela Prymasa Tysiąclecia o abp. Dąbrowskim mówili historycy i świadkowie jego życia. Spotkanie transmitowała internetowa telewizja SalveTV.

– Abp Dąbrowski zawsze stał po stronie społeczeństwa i zawsze walczył o to, by społeczeństwo było po stronie Kościoła – mówił Peter Raina podczas spotkania w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski. Prof. Jan Żaryn nazwał go polskim intelektualistą. Natomiast prof. Antoni Dudek podkreślił, że abp Dąbrowski realizował strategię kard. Wyszyńskiego, którą nazwał strategią pragmatycznego oporu.

– Wprowadzał klimat pogody ducha, radości i otwartości. – Był jak ojciec – podkreślała s. Klimczak, która znała abp. Dąbrowskiego osobiście. – Bardzo mnie wspierał – mówiła natomiast dr Anna Gręziak, która będąc jego lekarzem, miała w nim również  przyjaciela. – Ojciec – jak go nazywała – mówił o innych wyłącznie dobrze – wspominała.

Abp Bronisław Dąbrowski urodził się 2 listopada 1917 r. w Grodźcu koło Konina. W 1935 r. wstąpił do Zgromadzenia Księży Orionistów w Zduńskiej Woli. W 1943 r. ukończył konspiracyjne studia na Wydziale Pedagogicznym w Warszawie. Po Powstaniu Warszawskim został wywieziony do obozu pracy w Bittinheim koło Dachau. W 1945 r. wrócił do Polski, gdzie przyjął święcenia kapłańskie. Był m.in. organizatorem domu opieki dla sierot wojennych w Izbicy Kujawskiej, a w Warszawie w latach 1949-1954 kierował prowadzoną przez orionistów bursą dla chłopców. Decyzją kard. Stefana Wyszyńskiego wiele lat kierował Wydziałem Spraw Zakonnych przy Sekretariacie Prymasa Polski, a w 1950 r. objął dodatkowo stanowisko dyrektora Biura Sekretariatu Episkopatu. W 1961 r. papież Jan XXIII mianował go biskupem pomocniczym warszawskim. W lutym 1969 r. został wybrany przez Konferencję Episkopatu sekretarzem generalnym Konferencji Episkopatu Polski. Stanowisko to pełnił prawie ćwierć wieku, do chwili przejścia na emeryturę w 1993 r. Jako sekretarz generalny Episkopatu abp Dąbrowski należał do najbliższych współpracowników kard. Wyszyńskiego, a następnie kard. Glempa. Przez wiele lat przewodniczył delegacji Konferencji Episkopatu ds. Stosunków z Rządem PRL. Odegrał ważną rolę w rozmowach przygotowujących obrady Okrągłego Stołu. W 1982 r. papież Jan Paweł II podniósł go do godności arcybiskupa.

Zmarł 25 grudnia 1997 r. w Warszawie. W roku 2017 przypada zatem również 20-lecie śmierci hierarchy.