W homilii, arcybiskup zwrócił uwagę, że teksty dzisiejszej Liturgii Słowa poświęcone są tajemnicy małżeństwa. Przypomniał kluczowe słowa Pana Jezusa: „Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!” i podkreślił, że Bóg jest gwarantem świętości każdego związku małżeńskiego. Metropolita zwrócił uwagę, że współczesny świat podważa podstawowe prawdy odnoszące się do ludzkiej płciowości. Dzieje się to wbrew Bożemu zamysłowi o nierozerwalności małżeństwa i jedności małżonków. – W tym zamyśle szczególnej jedności kobiety i mężczyzny jest prawda o Bogu w Trójcy Świętej Jedynym, o Trzech Osobach Boskich, złączonych ze sobą przedziwnymi więzami miłości (…) To jest wzór szczególnej jedności osobowej przez miłość.

Teologia jedności małżeńskiej odnosi się do tajemnicy Trójcy Świętej. Jedność małżonków jest konsekwencją wolnej, świadomej i odpowiedzialnej decyzji, a miłość nie opiera się na chwilowych emocjach, tylko jest trwaniem ze sobą na dobre i na złe. Arcybiskup podkreślił, że na małżeństwo trzeba patrzeć dwuwymiarowo: jest ono pewnym aktem prawnym, ale także sytuacją, w której osoba staje się przez czyn. Pisał o tym kardynał Karol Wojtyła w książce z 1969 roku „Osoba i czyn”. – Kobieta, która zawarła związek małżeński i stała się żoną, przez wspólne życie z mężem oraz miłość, wierność i uczciwość małżeńską, spełnia się jako żona (…) Podobnie jest w przypadku męża. Wtedy, kiedy każdy jego kolejny czyn potwierdza miłość, wierność i uczciwość małżeńską, staje się on coraz bardziej głęboko mężem swojej żony. Małżonkowie nieustannie dopełniają się i stają się.

Dopełnianie i stawanie się małżonków związane jest ze zmaganiem, a czasem także z cierpieniem. Jeśli trudności i cierpienia przyjmie się w duchu wiary, mają one zbawczy charakter i łącząc się z cierpieniem Chrystusa, paradoksalnie przyczyniają się do małżeńskiego i rodzinnego dobra. – Tak rozumiane małżeństwo jest Bożą łaską (…) Dlatego tak konieczna jest wspólna modlitwa małżonków za siebie nawzajem, a potem modlitwa rodziców za dzieci razem z nimi po to, aby łaska otrzymana w momencie zawarcia związku małżeńskiego ciągle trwała.

Kończąc homilię, metropolita krakowski zwrócił uwagę na dziecko – owoc małżeńskiej miłości. Przypomniał o tym, że dzieci trzeba przyjmować i błogosławić, ponieważ one uczą nas ufności, radości życia i naturalnego zwracania się w Bożym kierunku.

W roku 2018 przypada pięćdziesiąta rocznica ogłoszenia przez bł. papieża Pawła VI encykliki „Humanae Vitae” , a także jubileusz 50-lecia istnienia Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej w Krakowie. W związku z tym faktem Wydział Duszpasterstwa Rodzin we współpracy ze Wspólnotami i Stowarzyszeniami zaangażowanymi w posługę małżeństwom i rodzinom w naszej archidiecezji, wyszedł z inicjatywą wspólnego świętowania tych wydarzeń. W tym celu zaplanowano osiem spotkań narzeczonych i małżonków we wszystkich rejonach archidiecezji. Podjęte inicjatywy zostały objęte hasłem: „Małżeństwo – projekt na całe życie”.