1 stycznia to również Światowy Dzień Pokoju. Z tej okazji papież Franciszek wystosował specjalne orędzie na ten dzień, zatytułowane „Przezwycięż obojętność i zyskaj pokój”.

Wojny i działania terrorystyczne, uprowadzenia osób, prześladowania na tle etnicznym czy religijnym, sprzeniewierzanie się zasadom moralnym w wielu regionach świata określa „trzecią wojną światową w kawałkach”.

Papież zachęca jednak ludzi dobrej woli, aby nie tracili nadziei, by nie poddawali się rezygnacji i obojętności, bo człowiek z pomocą Bożej łaski jest zdolny do pokonania zła.

Ojciec Święty pisze w orędziu, że pokój jest jednocześnie darem Boga i dziełem ludzi. „Pokój jest darem Boga, ale powierzonym wszystkim mężczyznom i kobietom, którzy są powołani do jego realizacji” - czytamy.

Franciszek kieruje w nim potrójny apel: o powstrzymanie się od wciągania innych narodów w konflikty i wojny; o anulowanie lub zrównoważone zarządzanie długiem międzynarodowym krajów najbiedniejszych; o podjęcie polityki współpracy.

Na progu Nowego Roku Głowa Kościoła katolickiego zachęca, aby przezwyciężyć obojętność wobec Boga, z której wypływa także obojętność wobec bliźnich i wobec stworzenia, i w ten sposób zyskać pokój.

„Na poziomie indywidualnym i wspólnotowym obojętność wobec bliźniego, zrodzona z obojętności wobec Boga, przybiera postać bierności i braku zaangażowania, będących pożywką dla utrzymywania sytuacji niesprawiedliwości i poważnej nierównowagi społecznej, które mogą z kolei prowadzić do konfliktów lub w każdym razie zrodzić atmosferę niezadowolenia, która grozi doprowadzeniem, wcześniej czy później, do przemocy i braku bezpieczeństwa” – pisze papież.

Zdaniem Ojca Świętego, pokój zagrożony jest „zglobalizowaną obojętnością”, a wyjściem z tej sytuacji jest „nawrócenie serca”.

W Roku Jubileuszu Miłosierdzia wzywa wszystkich ludzi dobrej woli do rozpoznania, jak obojętność przejawia się w ich życiu i do podjęcia konkretnego wysiłku, by przyczynić się do poprawy rzeczywistości, w której żyją, wychodząc od swej rodziny, kręgu sąsiedzkiego lub środowiska pracy.

Wzywa również państwa do konkretnych czynów, do odważnych działań wobec najsłabszych członków swoich społeczeństw, takich jak więźniowie, imigranci, bezdomni, bezrobotni i chorzy.