Po raz kolejny 15 sierpnia – wpatrzeni w postać zwycięskiej Maryi, która została z ciałem i duszą wzięta do nieba – będziemy wspominać wielkie zwycięstwo odniesione na przedpolach Warszawy w 1920 roku. Zadecydowało ono nie tylko o przyszłości młodego państwa polskiego, odrodzonego w 1918 roku, ale także o kształcie chrześcijańskiej Europy.

Wspominając Cud nad Wisłą dziękujmy Bogu, że był natchnieniem, źródłem sił i najgłębszych motywacji dla naszych Rodaków w tym trudnym, wojennym czasie. Wspólna modlitwa, udział we Mszach św. i procesjach błagalnych jednoczyły wszystkich wokół najważniejszej sprawy w tamtym czasie – wokół obrony wolności i niepodległości Ojczyzny.

Z ogromnym szacunkiem i wdzięcznością myślimy o żołnierzach Wojska Polskiego, którzy nie ulękli się przeważającej siły wroga, ale ofiarnie, pełni poświęcenia, chwycili za broń, stając w obronie wiosek i miast. Zgodnie z pouczeniem Chrystusa zawartym w Ewangelii: „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13), zdobyli się na heroiczny bój.

Poległym i zmarłym naszą wdzięczność okażemy podczas modlitwy w kościołach i kaplicach, a także uczestnicząc w okolicznościowych spotkaniach i apelach.

W dniu historycznego zwycięstwa nad Armią Czerwoną w 1920 roku obchodzimy Święto Wojska Polskiego. Wspominając i podziwiając rycerzy wolności sprzed 97. lat nasz wzrok i słowa pamięci kierujemy w stronę tych, którzy już wypełnili swoje żołnierskie zadania – kombatantów wszystkich frontów walki o wolną Polskę i żołnierzy, którzy przeszli już w stan spoczynku.

Szacunek i wdzięczność chcemy wyrazić także żołnierzom, którzy dziś stoją na straży pokoju i bezpieczeństwa naszych granic. Współczesne pokolenie żołnierzy angażuje się w walkę ze złem, terroryzmem, także daleko poza granicami naszej Ojczyzny, ale zawsze z myślą o bezpieczeństwie tej, która jest naszą Matką. Składając wojskową przysięgę decydują się wiernie służyć Ojczyźnie nie szczędząc sił, krwi a nawet swojego życia – dla ludzi w mundurach to sprawa honoru.

W ten świąteczny dzień patrzymy także w przyszłość – Boga prosimy o wsparcie w realizacji trudnej i odpowiedzialnej misji Polskich Sił Zbrojnych. Wsłuchani w słowa Chrystusa: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat” (J 14,27) – prośmy o dar Chrystusowego pokoju najpierw w naszych sercach, w rodzinach, w naszym państwie i na całym świecie. Nie podnośmy, a nawet nie dotykajmy, kamienia rzuconego w naszą stronę, aby nie zarazić się nienawiścią. Niech bezpieczeństwo naszej Ojczyzny będzie wspólnym celem, który nas łączy.

Maryjo Wniebowzięta, Hetmanko Żołnierza Polskiego, w Święto Wojska Polskiego, weź w swą opiekę żołnierzy i tych wszystkich, którzy służą bezpieczeństwu i stoją na straży wolności naszej Ojczyzny.

bp Józef Guzdek
Biskup Polowy Wojska Polskiego