W homilii, metropolita podkreślił, że noworoczna liturgia słowa rozpoczyna się od błogosławieństw: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem”. – Na przełomie Starego i Nowego Roku otwiera się przed nami przestrzeń nowych dni. Co one nam przyniosą? (…) Niepewność co do przyszłości rodzi lęk, niekiedy przygnębienie. Aby im nie ulec, aby zwyciężyła w nas nadzieja, potrzebujemy wsparcia z zewnątrz. Potrzebujemy modlitwy Kościoła, zanoszonej w naszej intencji.

Błogosławieństwo jest najpiękniejszym życzeniem w odniesieniu do drugiego człowieka. Arcybiskup zaznaczył, że jesteśmy Bożymi dziećmi i na co dzień możemy doświadczać Jego czułej obecności. – Boża Opatrzność nie jest abstrakcyjną ideą. Bóg ma swoją twarz, przenikniętą miłością, dającą człowiekowi życie i sens.

Na zakończenie, metropolita przypomniał, że Bóg umiłował człowieka do końca i nieustannie zależy mu na jego zbawieniu. Dodał, że modlitwa o błogosławieństwo zawiera w sobie prośbę o pokój – dar zmartwychwstałego Chrystusa.