Imieniny: Anastazji, Eugenii

Wydarzenia:

Jaśniej

 fot. liturgiczny.pl

Czwartą niedzielę Wielkiego Postu nazywa się „laetare”, od pierwszego słowa łacińskiej antyfony mszalnej, zaczerpniętej z Księgi Proroka Izajasza: „Laetare, Jerusalem” – „Raduj się, Jerozolimo”. Zewnętrzną radość liturgia okazuje także przez różowy ornat (zakładany tylko dwa razy w roku – właśnie z IV niedzielę Wielkiego Postu i w III niedzielę Adwentu), bo róż to fiolet zmieszany z bielą, która w jakiś sposób „osłabia” kolor pokuty.

 

Średniowieczna liturgia radość tego dnia wyrażała także poprzez grę na organach (w pozostałe dni Wielkiego Postu organy milczały). Do dziś pozostał zwyczaj, że na tę jedną niedzielę Wielkiego Postu ołtarze można ozdobić kwiatami. To średniowieczna tradycja papieska. Namiestnik Chrystusa w tym dniu celebrował liturgię w rzymskiej bazylice Świętego Krzyża, przy relikwiach Krzyża Pańskiego, które to właśnie dekorowano kwiatami. Rzymianie zwyczajowo w tę niedzielę obdarowywali się pierwszymi kwiatami zakwitających róż (to prawdopodobnie także w nawiązaniu do tych „różanych” obrzędów narodził się zwyczaj różowego koloru szat liturgicznych, które kapłani nakładają w tym dniu).

W tym dniu do rzymskiej bazyliki Świętego Krzyża papież przynosił również złotą różę (co było nawiązaniem do gestu Marii z Betanii – zob. J 12, 3), którą później ofiarowywał osobie, sanktuarium czy instytucji zasłużonej dla Kościoła (papieskie róże trafiły m.in. do maryjnych sanktuariów w Loreto, Fatimie, Guadalupe, Lourdes i Nazarecie; sanktuarium na Jasnej Górze otrzymało dwie złote róże - drugą od Jan Paweł II podczas pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 r.).

Źródło:
;