Składana forma do wyrobu pisanek została odkryta pod koniec XIX wieku, a dokładnie w roku 1877 w piwnicy kamienicy przy ul. Grodzkiej 11. Wykonana jest ze skały gipsowej lub sztucznego kamienia. Przygotowywano w niej „jaja” z masła lub wosku. Wraz z nią znaleziono również kamienną formę składaną do produkcji baranków. Są to pierwsze XIX-wieczne formy do wyrobu ozdób związane z obrzędami wielkanocnymi z terenu Krakowa.

Jeszcze na początku XX wieku w wielkanocnych koszykach mieszkańców Małopolski królowały głównie jaja niezdobione, barwione jedynie w łupkach cebuli, burakach czy czerwonej kapuście. Dziś zdobienie jaj to już tradycja i nieodłączny element Świąt Wielkanocnych, zarówno w religii katolickiej, jak i prawosławnej. Jaja symbolizują początek życia, są ponadczasowym elementem obrzędowości i symboliki różnych kultur. Kiedyś uważano je za niezwykły amulet przeciw czarom i złym mocom. Od ponad 5 tys. lat są również elementem dekoracyjnym. Najstarsze pisanki pochodzą z Asyrii, nieco młodsze z Egiptu, Persji, Rzymu i Chin.