Imieniny: Dionizego, Szczepana

Wydarzenia:

Pielgrzymki zagraniczne

Norwegia, Islandia, Finlandia, Dania, Szwecja 1 – 10 VI 1989

Cel pielgrzymki: Spotkanie z wiernymi Kościoła katolickiego w krajach protestanckich oraz pogłębienie ekumenicznego dialogu. Norwegia 1 – 3 VI Najważniejsze przesłanie: Podczas przemówień Jan Paweł II mówił o potrzebie refleksji nad przyszłością chrześcijaństwa obciążonego podziałami. Papież podkreślił, iż każdy wezwany jest do przekształcania świata i czynienia dobra. Zadaniem dzisiejszego Kościoła jest pomaganie człowiekowi w przezwyciężaniu własnych ograniczeń oraz udzielanie odpowiedzi na najbardziej nękające go pytania. Jan Paweł II wielokrotnie spotkał się z protestantami. Na spotkaniu w Trondheim, siedmiu luterańskich biskupów odmówiło wzięcia udziału. Papież wówczas mówił o otwarciu człowieka na doświadczenie Boga, które to otwarcie łączy wszystkie kościoły chrześcijańskie. Papież podkreślał, iż współczesny chrześcijanin musi walczyć „o zachowanie kulturowej tożsamości Europy, u której podstaw leży chrześcijaństwo”. Islandia 3 VI Najważniejsze przesłanie: Jan Paweł II podczas wizyty w Islandii zaapelował do wszystkich chrześcijan, aby ewangeliczne orędzie Jezusa uczynili siłą narodu i zaspokoili „tęsknotę za tym, co prawdziwe i dobre, co warte ludzkiego życia i wiecznego powołania”. Finlandia 4 – 6 VI Najważniejsze przesłanie: Podczas ekumenicznego spotkania Jan Paweł II nawiązał do modlitwy Pana Jezusa o jedność Jego wyznawców. Papież podkreślił, iż aby wypełnić wolę Pana należy powoli usuwać wszelkie przeszkody na drodze do jedności. Dania 6 – 8 VI Najważniejsze przesłanie: Papież odwiedził średniowieczną katedrę w Roskilde gdzie uczestniczył w nabożeństwie. Wyjątkowo nie wygłosił tutaj przemówienia, gdyż niektórzy luterańscy biskupi nie wyrazili zgody, aby w ich katedrze przemawiał Jan Paweł II. Podczas kolejnych spotkań papież wyraził nadzieję, iż jego wizyta przyczyni się do usunięcia istniejących barier między Kościołem katolickim i protestanckim. Papież przywołał słowa z 1980 r. wygłoszone podczas pielgrzymki do Niemiec: „Przestańmy więc wyrokować jedni o drugich (Rz 14,13). Chciejmy jednak, jedni i drudzy, uznać naszą winę. Jeśli chodzi o łaskę jedności – także „wszyscy zgrzeszyli”. Musimy to dostrzec i powiedzieć z całą powagą oraz wyciągnąć z tego konsekwencje dla siebie”. Szwecja 8 – 10 VI Najważniejsze przesłanie: Najważniejszym momentem była wizyta na Uniwersytecie w Uppsali. Papież spotkał się tam z przedstawicielami wszystkich szwedzkich uczelni. Papież w przemówieniu mówił o godności człowieka, jako o podstawowej wartości naszej cywilizacji. Mówił o potrzebie nowego chrześcijańskiego humanizmu i wykształcenia w dziedzinie nauk humanistycznych. Przywołując postać Paoula Wallenberga, Szweda, który wielu Żydów uratował od śmierci w obozach koncentracyjnych, podkreślał, iż godność można ochronić tylko i wyłącznie uznając jej nietykalność od chwili poczęcia aż do śmierci. „Osoby ludzkiej nie można redukować do statusu środka lub narzędzia w rękach innych ludzi. Społeczeństwo istnieje po to, aby dbać o bezpieczeństwo i godność osoby ludzkiej. Podstawowym prawem, jakiego musi ono bronić, jest zatem prawo do życia. Żadnej osoby ludzkiej, ani w łonie matki, ani w końcowym etapie życia, nie wolno zniszczyć po to, aby ułatwić życie innym. Każdego człowieka trzeba traktować jako ostateczny cel sam w sobie”.   źródło: www.janpawel2.pl
;