24 lutego 2015r. w Krakowie odbyło się pierwsze spotkanie w ramach projektu „Emanacja Rapsodyków”  poświęcone historii i działalności Teatru Rapsodycznego, którego aktorem był m.in. Karol Wojtyła. Gośćmi debaty zorganizowanej przez Instytut Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie byli, wieloletnia przyjaciółka Papieża Polaka, aktorka Halina Kwiatkowska oraz profesor Jacek Popiel.

W auli krakowskiego seminarium Halina Kwiatkowska wspominała przede wszystkim okoliczności powstawania Teatru, tłumaczyła też, że w roku 1941 był to przede wszystkim „Teatr Słowa”. Z rozrzewnieniem wspominała również założyciela i opiekuna grupy Mieczysława Kotlarczyka oraz  krakowian,  którzy w mrocznych latach okupacji przyjmowali aktorów i widzów pod swój dach.

Jak dodała, mimo całkowitej konspiracji, młodym aktorom obcy był  strach przed okupantem, a każdy spektakl był dla nich czystą przyjemnością. - Mówiąc patetycznie mieliśmy jak gdyby skrzydła u ramion, że oto walczymy z wrogiem zakazaną przez nich cudowną polską poezją - mówiła aktorka.

Artystka najwięcej miejsca poświęciła rzecz jasna Karolowi Wojtyle,  który jak podkreślała mimo młodego wieku był aktorem naprawdę wybitnym, znalazł  nawet uznanie u legendarnego Juliusza Osterwy. Zdaniem Haliny Kwiatkowskiej jego towarzysze nie byli  jednak specjalnie zaskoczeni wyborem drogi kapłańskiej przez przyszłego papieża, od samego początku młody Karol odznaczał się bowiem niezwykłą pobożnością. Jak zaznaczyła, po latach, już jako następca św. Piotra przyznał jednak, że była to dla niego niezwykle trudna decyzja.

Swoje wspomnienia wieloletnia pedagog krakowskiej PWST okrasiła niezwykłą interpretacją fragmentów „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza, tekstem wielokrotnie realizowanym przez Teatr Rapsodyczny.

- Jestem zachwycona. Jako widz tęsknię za takim wykonawstwem, znakomitą, mistrzowską interpretacją, warsztatem oraz umiejętnością operowania nastrojem, barwą słowa – dzieliła się na gorąco swoimi wrażeniami Dominika Jamrozy, obecna koordynatorka „Sceny Papieskiej” IDMJP2.

- Kiedy próbujemy głębiej zrozumieć fenomen Karola Wojtyły, to musimy za każdym razem przenieść się w czasie, do etapu wadowickiego i okresu okupacji. W tych dwóch etapach jego życia teatr był naprawdę bardzo ważnym elementem. Od teatru słowa „przeszedł” do liturgii słowa, która była jego prawdziwym powołaniem - tłumaczył profesor Jacek Popiel, wybitny znawca tematu.

Jak podkreślał, dla wielu ludzi również za granicą podziemny teatr działający w okresie okupacji jest czymś zupełnie obcym, podobnie jak formuła tej sceny oparta niemal wyłącznie na kanonie klasyki narodowej. Tę wciąż jeszcze żywą historię trzeba dziś ocalić od zapomnienia.

- Na tym nam bardzo zależy. Naszym obowiązkiem jest przekazywanie wiedzy o Teatrze Rapsodycznym kolejnym pokoleniem.  Miałam obawy czy takie przedsięwzięcie spotka się z dużym zainteresowaniem. Nie zawiodłam się na krakowskim odbiorcy. Aula teatralna gościnnego Seminarium Krakowskiego wypełniona była dziś po brzegi. To budujące – cieszyła się Dominika Jamrozy, pomysłodawczyni i koordynatorka projektu.

Organizatorzy spotkania ubolewali, że jubileusz 70-ciolecia Teatru Rapsodycznego z udziałem m.in. Haliny Kwiatkowskiej zorganizowano tak hucznie w Warszawie, a nie w Krakowie, mieście, w którym ten teatr powstał i działał do 1967 roku.

Kolejne spotkanie w ramach projektu „Emanacja Rapsodyków”  dopiero w maju, a jesienią zaplanowana jest wystawa prezentująca dorobek artystyczny Teatru Rapsodycznego. Współorganizatorami przedsięwzięcia są: Archiwum Narodowe w Krakowie oraz ZASP – oddział w Krakowie. Patronem medialnym projektu jest portal www.franciszkanska3.pl.

Obecnie „Scena Papieska”  koncentruje się na warsztatach teatralnych poświęconych pracy nad adaptacją „Przed sklepem jubilera” Karola Wojtyły. Trwają jeszcze zapisy. Więcej szczegółów na stronie internetowej Instytutu, w zakładce „Scena Papieska”.