Najważniejszą jednak świątynią – mówił Papież – jest nasze serce, bo w nim mieszka Duch Święty. Co się w nim dzieje? – pytał.

„Czy nauczyłem się czuwać nad tym, co dzieje się w moim sercu, aby było świątynią tylko dla Ducha Świętego? Oczyszczać tę wewnętrzną świątynię i czuwać. Uważajcie: co się dzieje w twoim sercu? Kogo zapraszam, kto do niego wchodzi... Jakie są twoje uczucia, pragnienia? Rozmawiasz z Duchem Świętym? Słuchasz Go? Czuwać.  Uważać: co się dzieje w mojej świątyni, w moim wnętrzu?” – pytał Ojciec Święty.

Papież podkreślił, że Pan Jezus w sposób szczególny jest obecny w chorych, cierpiących, głodnych, w więźniach.

„Pytam się więc:  czy dbam o tę światynię, (którą są te osoby?). Opiekuję się nią poprzez moje konkretne czyny? Zbliżam się, aby im pomóc, ubrać, pocieszyć tych, którzy są w potrzebie? Św. Jan Chryzostom napominał tych, którzy dawali wiekie ofiary, aby wystroić, upiększać świątynię z kamienia, a nie wspierali potrzebujących. Napominał ich! I mówił: «Nie, to nie jest tak. Najpierw służba, a potem upiększanie»” – kontynuował Papież.

Z kolei Franciszek odniósł się do darmowości w działaniu i tak ją tłumaczył.

„Ile razy ze smutkiem wchodzimy do świątyni; pomyślmy o takich parafiach, biskupstwach..., w których nie wiemy, czy to Dom Boży, czy supermarket. Odbywa się w nich bowiem handel, jest nawet lista z cenami za udzielanie sakramentów. Brakuje darmowości. A Bóg darmowo nas zbawił, nie kazał nam płacić” – stwierdził Papież.

Franciszek dodał jednak, że pięniądze są ważne, aby dbać o to, co zewnętrzne, utrzymać kapłanów i dodał: „Dawaj za darmo, a Bóg zrobi resztę. Bóg uzupełni to, czego brakuje”. „Oby nasze kościoły były kościołami, gdzie służy się darmowo” – zakończył swą homilię Papież.