„Pocałunek pokoju wymieniony z Jego Świątobliwością [patriarchą Bartłomiejem] był wymownym znakiem miłości braterskiej – mówił Franciszek. – Dodaje nam ona sił na drodze pojednania i pozwoli kiedyś uczestniczyć razem w Uczcie eucharystycznej. Osiągnięcie tego celu, ku któremu ufnie zdążamy, stanowi jedną z moich głównych trosk. Nie przestaję prosić o to Boga. Pragnę zatem, aby coraz liczniejsze były okazje do spotkania, wymiany i współpracy między katolikami a prawosławnymi. Pogłębiając w ten sposób wzajemną znajomość i szacunek będzie można pokonać wszelkie uprzedzenia i nieporozumienia, stanowiące dziedzictwo długiego podziału, i rozpatrywać w prawdzie, ale z duchem braterskim, utrzymujące się jeszcze trudności. Dlatego chcę raz jeszcze potwierdzić moje poparcie dla cennych prac Międzynarodowej Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego Między Kościołem Katolickim a Kościołem Prawosławnym. Problemy, jakie można napotkać podczas dialogu teologicznego, nie powinny skłaniać do zniechęcenia ani rezygnacji”.

Franciszek zapewnił o modlitwie swojej i licznych katolików za przygotowania do Soboru Panprawosławnego, prosząc z kolei swych gości o modlitwę za Synod Biskupów o rodzinie. Jako przykład współpracy wspomniał też wystąpienie na niedawnej prezentacji jego encykliki Laudato si’ przewodniczącego tegorocznej delegacji na rzymskie obchody śś. Piotra i Pawła, metropolity Pergamonu Joannisa Zizioulasa. On właśnie kieruje ze strony prawosławnej pracami wspomnianej przez Papieża komisji dialogu teologicznego.