Można powiedzieć, że chodzi o miłość na całego, z pełnym zaangażowaniem wszystkich ludzkich zdolności: uczuć, rozumu oraz woli. Ojciec Święty przypomniał, że Jezus wyraźnie wskazywał na nierozłączność miłości Boga i bliźniego. Obie wspierają się wzajemnie.

“Chociaż są umieszczone jedno po drugim, to są one dwiema stronami tej samej monety: przeżywane razem, są prawdziwą siłą człowieka wierzącego! Kochać Boga to żyć Nim i dla Niego, ze względu na to kim jest, i na to, co czyni. A nasz Bóg – dodał Franciszek – jest dawaniem siebie bez zastrzeżeń, jest przebaczeniem bez granic, to relacja, która wspiera i rozwija. Miłowanie Boga oznacza codziennie wkładanie naszej energii, aby być jego współpracownikami, służąc bliźniemu bez zastrzeżeń, starając się wybaczyć bez ograniczeń i pielęgnując relacje komunii i braterstwa”.

Franciszek przpomniał, że miłość bliźniego jest spojrzeniem na niego oczami Boga. Nie wyczerpuje się jedynie w dobroczynności, w działaniach służących zaspokojeniu najpilniejszych potrzeb. Bliźni pragnie czegoś więcej niż tylko nakarmienia, ubrania czy schronienia. Oczekuje również na uśmiech, zależy mu na byciu wysłuchanym, a także na modlitwie, odmawianej również wspólnie.

“Ewangelia zachęca nas wszystkich, abyśmy nie kierowali się tylko na naglące potrzeby najuboższych braci, ale przede wszystkim zwracali uwagę na ich potrzebę braterskiej bliskości, sensu życia i czułości – zaznaczył Papież. – Stanowi to wyzwanie dla naszych wspólnot chrześcijańskich: chodzi o to, aby uniknąć niebezpieczeństwa bycia wspólnotami, które żyją wieloma inicjatywami, ale słabymi relacjami: są «stacjami obsługi», ale niezbyt towarzyskimi, w pełnym i chrześcijańskim sensie tego terminu. Bóg, który jest miłością, stworzył nas z miłości i abyśmy mogli kochać innych, trwając z Nim w jedności”.

Ojciec Święty zwrócił się także do Maryi, aby pomogła nam wszystkim realizować to wspaniałe nauczanie Jezusa w codziennym życiu.