Za wzór dał ubogą wdowę z ewangelicznej przypowieści (Łk 18, 1-8). Ubiega się ona o załatwienie swej sprawy u niegodziwego sędziego. Sytuacja wydaje się beznadziejna, bo wdowa w nikim nie miała oparcia, a sędzia nie liczył się ani z Bogiem, ani z ludźmi. Udaje się jej jednak dzięki swej wytrwałości uzyskać zadowalający wyrok. Sędzia po prostu nie chce, żeby mu się dalej naprzykrzała.

„Z tej przypowieści Jezus wyciąga  podwójny wniosek: jeśli wdowie udało się nakłonić niesprawiedliwego sędziego swymi usilnymi prośbami, to o ileż bardziej Bóg, który jest dobrym i sprawiedliwym Ojcem, «weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego»; co więcej, «nie będzie zwlekał w ich sprawie», ale odpowie «prędko» (ww. 7-8). Dlatego Jezus wzywa nas do modlitwy «nieustannej». Wszyscy doświadczamy chwil znużenia i zniechęcenia, zwłaszcza gdy nasza modlitwa wydaje się nieskuteczna. Ale Jezus nas zapewnia: w przeciwieństwie do niesprawiedliwego sędziego Bóg wysłuchuje prędko swe dzieci, co jednak nie oznacza, by czynił to w czasie i w sposób, w jaki byśmy tego chcieli. Modlitwa nie jest magiczną różdżką! Pomaga zachować wiarę w Boga i powierzać się Mu także wówczas, gdy nie rozumiemy Jego woli” – powiedział Franciszek.

Papież przypomniał tu los samego Jezusa, który w Ogrójcu modlił się do Boga, aby wybawił Go od śmierci. Ojciec wysłuchuje Jego modlitwy, pozwala Mu definitywnie zwyciężyć śmierć, ale droga do tego zwycięstwa wiedzie przez krzyż.

„Ogarnięty przytłaczającą Go trwogą, Jezus modlił się do Ojca, żeby uwolnił Go od gorzkiego kielicha męki, ale Jego modlitwa była przeniknięta zaufaniem do Ojca i powierzył się On bez zastrzeżeń Jego woli: «Lecz nie to, co Ja chcę, ale to, co Ty chcesz [niech się stanie]!» (Mk 14,36) – mówi Jezus. Przedmiot modlitwy schodzi na drugi plan. Najważniejsza jest relacja z Ojcem. To właśnie sprawia ​​modlitwa: przemienia pragnienie i kształtuje je zgodnie z wolą Boga, niezależnie od tego, jaka by ona była, gdyż ten, kto się modli, dąży przede wszystkim do zjednoczenia z Bogiem, który jest Miłością miłosierną. Przypowieść o wdowie kończy się pytaniem: «Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?» (w. 8). Pytanie to jest ostrzeżeniem dla każdego z nas: nie wolno nam zaprzestać modlitwy, nawet jeśli nie jest wysłuchana” – powiedział Papież.