Polecenie, jakie Pan Bóg skierował do św. Franciszka, by odbudował jego zburzony dom, można odczytać także w sensie ekologicznym. Dziś bowiem również nasz wspólny dom, którym jest ziemia, pilnie potrzebuje naprawy i zapewnienia mu pomyślnej przyszłości. Wskazał na to Ojciec Święty podczas spotkania z uczestnikami ekologicznej konferencji w Watykanie.

Franciszek ponownie zwrócił uwagę na pilną potrzebę ekologicznego nawrócenia, zmiany stylu życia i konsumpcji. Stwierdził, że od kilkudziesięciu lat naukowcy dokonują w tym względzie coraz dokładniejszych ocen. Istnieje realne niebezpieczeństwo, że przyszłym pokoleniom pozostawimy gruzy, pustynie i śmieci – zauważył Papież. Podkreślił, że ta troska o wspólny dom musi się przekładać na organiczne i wspólne działania, podejmowane w imię ekologii integralnej. Wyraził zadowolenie, że na watykańskiej konferencji zajęto się ważnymi wydarzeniami, które czekają nas  w tym roku.

“Szczyt klimatyczny COP24, który ma się odbyć w grudniu w Katowicach w Polsce może być kamieniem milowym na drodze wytyczonej przez Porozumienie Paryskie z 2015 r. – powiedział Ojciec Święty. – Wszyscy wiemy, że wiele jeszcze trzeba zrobić, by wprowadzić w życie to porozumienie. Wszystkie rządy powinny się starać wypełnić zobowiązania przyjęte w Paryżu, by uniknąć najgorszych konsekwencji kryzysu klimatycznego. «Zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych wymaga uczciwości, odwagi i odpowiedzialności, w szczególności od krajów najpotężniejszych i najbardziej zanieczyszczających» (Laudato si, 169). Nie możemy sobie pozwolić na tracenie czasu w tym procesie”.

Franciszek podkreślił, że w ten proces powinny się włączyć nie tylko rządy,  ale również inne podmioty, takie jak władze lokalne, grupy społeczne, instytucje ekonomiczne i religijne. Niezbędne jest przy tym ekologiczne nawrócenie.

“Wszystkie te działania zakładają przemianę na głębszym poziomie, czyli przemianę serc i sumień – stwierdził Ojciec Święty. – Jak mówił już św. Jan Paweł II, «trzeba pobudzać i wspierać ekologiczne nawrócenie» (Katecheza, 17.01.2001). Na tym polu religie, a w szczególności Kościoły chrześcijańskie, mają do odegrania kluczową rolę. Dzień Modlitwy za Stworzenie i związane z nim inicjatywy, zapoczątkowane w Kościele prawosławnym, trzeba szerzyć we wspólnotach chrześcijańskich na całym świecie”.

Franciszek zauważył ponadto, że w tych ekologicznych działaniach trzeba mieć na względzie dwie kategorie osób. Przede wszystkim młodych.

“To młodzi będą musieli stawić czoła konsekwencjom aktualnego kryzysu ekologicznego i klimatycznego – podkreślił Franciszek. – Dlatego też solidarność międzypokoleniowa to nie postawa opcjonalna, ale zasadnicza kwestia sprawiedliwości, ponieważ ziemia, którą otrzymaliśmy, należy również do tych, którzy przyjdą po nas”.

Papież wskazał też na potrzebę poszanowania praw ludności tubylczej. Jest ona wydziedziczana ze swej ziemi, a jej kultura bywa deptana przez nowe formy kolonializmu.

Na ekologicznej konferencji w Watykanie szczególną rolę odgrywa polska delegacja ze względu na fakt, że to właśnie nasz kraj jest gospodarzem tegorocznego szczytu klimatycznego. W watykańskich obradach uczestniczą m.in. minister przedsiębiorczości i technologii Jadwiga Emilewicz oraz wiceminister środowiska, a zarazem prezydent COP24 Michał Kurtyka.

Jak podkreśla minister Emilewicz, szczyt w Katowicach będzie dobrą okazją, by rozmawiać o nowym podejściu do środowiska. Watykańska konferencja to natomiast wyjątkowe forum, na którym spotyka się wiele krajów i religii. W ten sposób wpisuje się ona w proces przygotowań do konferencji klimatycznej w Polsce.

“Jest to dobre forum, aby powiedzieć sobie, jakie cele przed Katowicami stawiamy. Dzisiaj wspomniał o tym Papież Franciszek, bardzo wiele od tej konferencji oczekując – mówiła podczas spotkania z dziennikarzami minister Emilewicz. – Oczekuje od niej solidarnego podejścia do kwestii związanych z najważniejszymi wyzwaniami klimatycznymi świata. Wspomniał to, o czym my mówimy, czyli, że najważniejszych rozwiązań nie da się wypracować w poszczególnych regionach czy państwach. Najbardziej ambitna polityka klimatyczna Europy nie sprawi, że obniżymy temperaturę na ziemi, jeśli nie podejmą tego wyzwania solidarnie wszyscy na świecie. Jest to zobowiązanie również najbogatszych w stosunku do najuboższych, którzy przez wiele lat, a zwłaszcza przez ostatnie dwa stulecia dość mocno byli eksploatowani przez najszybciej się rozwijających”.