Papież zwrócił uwagę, jak bardzo współczesny świat potrzebuje przesłania Bożego Miłosierdzia. Jest on bowiem naznaczony konfliktami, niesprawiedliwością i kryzysami humanitarnymi. Mając to na uwadze, Franciszek zachęcił uczestników kończącego się dziś kongresu do refleksji nad dwoma aspektami Ostatniej Wieczerzy. Pierwszym z nich jest jedność współbiesiadników.

„Wiemy, jak ważne było dla Jezusa dzielenie posiłków z Jego uczniami, lecz także, i to w sposób szczególny, z grzesznikami i wykluczonymi – mówił Franciszek. – Zasiadając z nimi do stołu, Jezus mógł ich wysłuchać, poznać ich dzieje, docenić ich nadzieje i aspiracje, a także opowiedzieć im o miłości Ojca. Podczas każdej Eucharystii, u stołu Wieczerzy Pańskiej, powinniśmy czerpać natchnienie z przykładu, który nam dał, docierając do innych w duchu poszanowania i otwartości, by dzielić się z nimi darem, który sami otrzymaliśmy. W Azji, gdzie Kościół jest zaangażowany w pełen szacunku dialog z wyznawcami innych religii, to profetyczne świadectwo wyraża się najczęściej w dialogu życia. Poprzez świadectwo życia przemienionego miłością Boga najlepiej głosimy obietnice Królestwa, obietnice pojednania, sprawiedliwości i zjednoczenia rodziny ludzkiej. Nasz przykład może otworzyć serca na łaskę Ducha Świętego, który poprowadzi je do Chrystusa Zbawiciela”.

Drugim aspektem Ostatniej Wieczerzy, do którego nawiązał Franciszek w przesłaniu na zakończenie Kongresu Eucharystycznego na Filipinach jest umycie nóg. Jest to jak zauważył Papież znak pokornej służby, bezwarunkowej miłości, z której Chrystus oddał życie na krzyżu za zbawienie świata. W tym kontekście Franciszek wspomniał o częstych w tym regionie świata tajfunach.

„Eucharystia jest szkołą pokornej służby – zauważył Ojciec Święty. – Uczy nas ona bycia dla innych. To również należy do istoty bycia misjonarzem i uczniem. Przywodzi mi to na myśl konsekwencje tajfunu. Powoduje on ogromne zniszczenia na Filipinach, ale jest też okazją do solidarności, wielkoduszności i dobra. Ludzie odbudowują nie tylko swe domy, ale i życie. Eucharystia mówi nam o tej właśnie mocy, która płynie z Krzyża i nieustannie wnosi nowe życie. Ona przemienia serca i uczy nas opiekuńczości, troski o ubogich i bezbronnych, wrażliwości na wołanie naszych potrzebujących braci i sióstr. Uczy nas ona życia w prawości i niegodzenia się na niesprawiedliwość i korupcje, które zatruwają korzenie społeczeństwa”.