Oprócz Niej na placu, który Ojciec Święty nazwał „sanktuarium pod gołym niebem”, znalazło się wiele innych przedmiotów kultu, czczonych w różnych częściach Peru, m. in. relikwie męczenników z Chimbote – polskich misjonarzy ojców Zbigniewa Strzałkowskiego i Michała Tomaszka. Papież podkreślił, że wszystko to przypomina o czułości, z jaką Bóg chce być blisko każdej osoby.

„Stara się On być blisko każdego, w taki sposób, w który może on Go przyjąć. Tak rodzą się najróżniejsze wezwania. Wyrażają pragnienie naszego Boga, aby być blisko każdego serca, ponieważ ​​język miłości Boga jest zawsze wypowiadany w dialekcie. Nie zna innego sposobu, aby to uczynić. Jest też motywem nadziei, gdy widzimy, jak Matka przyjmuje rysy dzieci, ich szaty, przemawia w dialekcie swoich dzieci, aby uczynić ich uczestnikami swego błogosławieństwa. Maryja będzie zawsze Matką-Metyską, bo w Jej sercu znajdują miejsce wszystkie rasy, bo miłość szuka wszelkich środków, aby kochać i być kochaną” – mówił Ojciec Święty

Na zakończenie Franciszek zachęcił zgromadzonych do pomyślenia o wszystkich peruwiańskich matkach i babciach, gdyż one są siłą napędową życia tego kraju.

„Czym byłoby Peru bez matek i babć? Jakie byłoby nasze życie bez nich! Umiłowanie Maryi powinno nam pomóc w rodzeniu postaw uznania i wdzięczności wobec kobiety, wobec naszych matek i babć, które są bastionem w życiu naszych miast. Niemal zawsze milczące, niosą życie. A milczenie jest mocą nadziei. Dziękuję za wasze świadectwo. Uznać i dziękować. Ale patrząc na matki i babcie, chcę was zachęcić do walki z plagą, która dotyka nasz kontynent: liczne przypadki zabójstw kobiet. A wiele jest sytuacji przemocy, które są wyciszane za wieloma murami. Zachęcam was do walki z tym źródłem cierpienia, prosząc, aby promowano ustawodawstwo i kulturę odrzucania wszelkich form przemocy” – powiedział Ojciec Święty.