Samolot papieski w drodze na Litwę przelatywał także nad terytorium Polski. W związku z tym Papież wystosował telegram do prezydenta Andrzeja Dudy, w którym zapewnia o modlitwie za nasz kraj przyzywając Bożego błogosławieństwa pokoju i radości.

Na lotnisku na Papieża czekała prezydent Litwy Dalia Grybauskaite oraz członkowie rządu i przedstawiciele lokalnego Kościoła. Po powitaniu i wysłuchaniu hymnów Franciszek samochodem udał się do pałacu prezydenckiego. Po drodze witali go rozradowani, wiwatujący  Litwini.

W siedzibie głowy państwa Franciszek wpisał się do księgi pamiątkowej, a następnie odbyła się prywatna rozmowa z panią prezydent. Następnie na dziedzińcu przed pałacem Papież spotkał się z członkami rządu, korpusem dyplomatycznym oraz przedstawicielami wspólnoty obywatelskiej.

W przemówieniu powitalnym skierowanym do przestawicieli władz Litwy, społeczństwa obywatelskiego oraz korpusu dyplomatycznego Papież Franciszek nawiązał do obchodzonego w tym roku stulecia odzyskania niepodległości. Zaznaczył, że świętowanie tej rocznicy stanowi okazję do nawiązania żywego dialogu z przeszłością, aby w jej perspektywie spojrzeć na wyzwania teraźniejszości i oraz budować solidarnie przyszłość w klimacie dialogu ze wszystkimi mieszkańcami kraju, aby nikt nie czuł się wykluczony.

“Każda epoka musi zachować «duszę», która ją zbudowała i pomogła jej przekształcić każdą sytuację bólu i niesprawiedliwości w szansę zachowania żywym i wydajnym korzeni, które dziś wydają swoje owoce – powiedział Ojciec Święty. - Jakże nie zauważyć, że ten lud ma silną «duszę», która umożliwiła mu przetrwanie i budowanie! Tak też mówi wasz hymn narodowy: «Z przeszłości twoi synowie niech czerpią siły», aby z odwagą patrzeć na teraźniejszość”.

Ojciec Święty podkreślił gościnność i otwartość Litwy, która w ciągu dziejów przyjmowała ludy różnych grup etnicznych i religii. Oprócz samych rdzennych mieszkańców, miejsce do życia znaleźli tu Polacy, Tatarzy, Rosjanie, Białorusini, Ukraińcy, Ormianie oraz Niemcy; katolicy, prawosłwani, protestanci, starowiercy, muzułmanie i żydzi. Wskzał, że Litwa dzięki dialogowi, otwartości i zrozumieniu  może stać się pomostem  łączącym Europejski Wschód z Zachodem.

“Patrząc na to, co dzieje się w świecie, w jakim dane jest nam żyć, a w którym coraz więcej jest głosów siejących podziały i sprzeczności - wielokrotnie wykorzystujących niepewność lub konflikty - lub głoszących, że jedynego możliwego sposobu na zagwarantowanie bezpieczeństwa i przetrwania kultury należy szukać w eliminowaniu, niszczeniu lub wydalaniu innych, wy, Litwini, macie własne oryginalne słowo: «ugościć różnice»”.

W końcowej części przemówniena powitalnego Franciszek wezwał do szczególnej troski o młodych ludzi, aby znajdowali przestrzeń do rozwoju i pracy, oraz stawali się uczestnikami budowania struktury społecznej i wspólnotowej. Zakończył swoje wystąpienie zachętą, aby „dusza” Litwy stale rodziła gościnność: gościnność wobec cudzoziemca, gościnność dla młodych, dla osób starszych, dla ubogich, ostatecznie gościnność dla przyszłości.

Z pałacu prezydenckiego Franciszek udał się do siedziby nuncjatury apostolskiej, która na czas całej podróży stała się jego rezydencją. Po obiedzie Ojciec Święty uda się do Sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia w Ostrej Bramie, gdzie odmówi jedną tajemnicę różańcową oraz wygłosi rozważanie. Z santkurium przejedzie na plac przed katedrą, gdzie spotka się z młodzieżą i będzie odpowiadał na ich pytania. Przed udaniem się do nuncjatury na nocny odpoczynek Papież odwiedzi jeszcze katedrę pod wezwaniem św. Stanisłwa biskupa i męczennika i św. Władysława.