W ten sposób Ojciec Święty odniósł się do czytania mszalnego o śmierci króla Dawida. Przypomniał, że mówienie o końcu życia nie bardzo nam się podoba i choć jest naszą codziennością, prawdę tę próbuje się ukryć. „Myślenie o ostatnim kroku jest światłem oświetlającym życie, rzeczywistością, o której musimy nieustannie pamiętać” – podkreślił Papież.

„Na jednej z audiencji środowych była wśród chorych starsza zakonnica; miała twarz spokojną i spojrzenie pełne światła. [Zapytałem]: «Ile siostra ma lat?». [Odpowiedziała] z uśmiechem: «83, ale kończę już mój szlak życia, by zacząć nowy z Panem, ponieważ mam raka trzustki». Właśnie tak, w pokoju, ta kobieta intensywnie przeżyła swoje życie konsekrowane. Nie bała się śmierci: «Kończę mój szlak życia, by rozpocząć nowy». To tylko przejście. To nam może pomóc” – mówił Ojciec Święty.

Franciszek przypomniał, że Dawid królował w Izraelu przez 40 lat. Tuż przed śmiercią wezwał do siebie swego syna Salomona i poprosił go, by zachowywał Prawo Pana. Ojciec Święty wskazał w tym kontekście, że słynny król za życia wiele nagrzeszył, ale nauczył się również prosić o przebaczenie, stąd Kościół nazywa go „świętym królem Dawidem”. I właśnie ten „grzesznik, ale święty” na łożu śmierci przekazuje najlepszy spadek, jaki rodzic może dać dziecku: zostawia mu wiarę.

„Kiedy spisuje się testament, ludzie mówią: «Temu zostawiam to, a tamtemu tamto». Tak, to dobre, ale najpiękniejszym dziedzictwem, największym spadkiem, jaki rodzice mogą zostawić dzieciom, jest wiara. I Dawid pamięta o obietnicach Boga, pamięta o swej wierze w te obietnice i właśnie je przypomniał synowi. Zostawić w dziedzictwie wiarę – mówił Papież. – Kiedy podczas ceremonii chrztu dajemy rodzicom zapaloną świecę, światło wiary, mówimy im: «Zachowaj ją, pomóż jej wzrastać w twym synu czy córce i zostaw ją jako dziedzictwo». Przekazać wiarę w spadku – tego uczy nas Dawid i umiera zwyczajnie, jak każdy człowiek. Wie jednak dobrze, co doradzić synowi i jakie jest największe dziedzictwo, które mu pozostawia: nie królestwo, ale wiarę!”.

Franciszek zachęcił do zastanowienia się nad tym, jakie dziedzictwo każdy z nas pozostawi przez własne życie. Zaapelował, by nie bać się śmierci, która jest tylko przejściem na nowy szlak życia. Przypomniał, że warto, byśmy zostawiali w spadku wiarę w Boga, który – jak podkreślił – jest Bogiem wiernym, zawsze przy nas trwa i nigdy nas nie zawodzi.