W 40 lat od pamiętnego 16 października prezentujemy  cykl  27 spotkań,  podczas których przywołujemy ważne wydarzenia z pontyfikatu Jana Pawła II. Cykl rozpoczęła publikacja podsumowująca 27 rok posługi Papieża Polaka, dokładnie w dniu 13 rocznicy Jego śmierci, aby co tydzień, w kolejnych odsłonach zbliżać się do momentu jubileuszu historycznego „Habemus  Papam!”.

Jan Paweł II był 264 papieżem, pierwszym spoza Włoch od 1522 roku. Jego pontyfikat trwał 26 lat 5 miesięcy 17 dni i był trzecim pod względem długości okresu sprawowania przywództwa w Kościele (po trwającym 37 lat pontyfikacie Świętego Piotra oraz prawie 32-letnim Piusa IX). Ojciec Święty odbył 104 zagraniczne podróże apostolskie goszcząc w 132 krajach, jako Biskup Rzymu  wizytował wszystkie parafie diecezji rzymskiej. Jest autorem 14 encyklik, 15 adhortacji apostolskich, 13 konstytucji apostolskich, 45 listów apostolskich, 29 dokumentów w formie motu proprio oraz tysięcy listów papieskich, w tym także listów otwartych do różnych środowisk. Podczas Jego pontyfikatu wydano nowy Kodeks Prawa Kanonicznego, Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich oraz ogłoszono Katechizm Kościoła Katolickiego i Kompendium Nauki Społecznej Kościoła. Jan Paweł II był także autorem utworów o charakterze dokumentalnym i literackim: Przekroczyć próg nadziei (1994), Dar i tajemnica (1996), Tryptyk rzymski (2003), Wstańcie, chodźmy (2004) oraz Pamięć i tożsamość (2005).

Jako głowa Kościoła katolickiego zwołał dziewięć konsystorzy; w czasie swojego pontyfikatu wyświęcił 2800 kapłanów i konsekrował 321 mianowanych przez siebie biskupów, a do godności kardynalskiej wyniósł 232 duchownych; wyniósł na ołtarze  482 świętych; beatyfikował 1338 osób; przyjął ponad 1350 osobistości politycznych. Szacuje się, że podczas ponad 1020 audiencji  generalnych spotkał się z 18 mln pielgrzymów z całego świata. Z inicjatywy Jana Pawła II w 1986 roku zapoczątkowane zostały Światowe Dni Młodzieży, spotkania młodych katolików odbywające się nieprzerwanie co 2-3 lata (dwukrotnie w Polsce: 1991 – Częstochowa; 2016 – Kraków).

W czasie swojego pontyfikatu Jan Paweł II zainicjował głęboki proces dialogu międzyreligijnego i międzykulturowego. Zorganizował Światowe Dni Modlitwy o Pokój w Asyżu; udał się z historyczną wizytą do Ziemi Świętej, odwiedził Jordanię, Izrael oraz terytoria palestyńskie; modlił się w miejscu  narodzenia Chrystusa - Betlejem oraz w miejscu Jego śmierci i zmartwychwstania - Jerozolimie; przebywał na Wzgórzu Świątynnym oraz przemawiał w Instytucie Yad Vashem. Ojciec Święty spotykał się chętnie z przedstawicielami innych religii, między innymi Muzułmanami, Ormianami, Koptami, wyznawcami protestantyzmu oraz prawosławia. Podczas pielgrzymki do Syrii odwiedził meczet w Damaszku. Podczas prowadzenia Drogi Krzyżowej w Wielki Piątek w murach rzymskiego Koloseum papież zapraszał do wspólnych rozważań osoby duchowne i świeckie z różnych stron świata, często niekatolików.  Jan Paweł II uważany jest za przywódcę, który wniósł ogromny wkład w pokojowe przemiany w krajach europejskich oraz na innych kontynentach. Nawoływał do pokoju w świecie, ale przede wszystkim dał przykład życia świętego i ojcostwa uniwersalnego.

26. rok pontyfikatu Jana Pawła II

Rok 2003-2004, 26 rok pontyfikatu Jana Pawła II

Przedostatni, 26 rok pontyfikatu upłynął głównie pod znakiem Eucharystii oraz w wielkiej mierze na wezwaniach Ojca Świętego o wychowanie dla pokoju w świecie i o poszanowanie godności zwłaszcza dzieci, którym konflikty zbrojne odbierają dzieciństwo.

16 października 2003 roku miała miejsce msza św. jubileuszowa z okazji 25-lecia wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Świętego Piotra. W owym dniu Papież podpisał także Adhortację Apostolską posynodalną „Pastores gregis”.

19 października beatyfikował w Watykanie Matkę Teresę z Kalkuty, a 29 października zamknął Rok Różańca, rok modlitwy w szkole Maryi, za który jeszcze dziękował 8 grudnia w czasie pielgrzymki do Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia na Placu Hiszpańskim.

Jan Paweł II 1 stycznia 2004 roku z okazji 37. Międzynarodowego Dnia Pokoju nawoływał o „nowy porządek międzynarodowy aby razem budować ścieżki pokoju” oraz o poprawę stosunków między państwami.

Na Święto Trzech Króli przypomniał podróż Pawła VI do Ziemi Świętej sprzed 40 lat i jego słowa: „pokój jest w prawdzie, w sprawiedliwości, w wolności i w miłości braterskiej”.

Na tradycyjnym spotkaniu dla akredytowanego Korpusu Dyplomatycznego przy Stolicy Apostolskiej 12 stycznia Ojciec Święty spojrzał na świat w świetle 4 przeświadczeń: „Pokój jest ciągle zagrożony, wiara stanowi siłę, która może budować pokój, religia w społeczeństwie – jej obecność i dialog oraz jako chrześcijanie jesteśmy odpowiedzialni za pokój i za jedność rodziny ludzkiej”.

Z okazji 160 rocznicy od ukazania się „Traktatu o doskonałym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” Jan Paweł II napisał list nt. doktryny Maryjnej św. L. Grignion de Monfort.

25 stycznia powiedział do zgromadzonych na Anioł Pański na Placu św. Piotra, że jedność chrześcijan jest ciągłą troską jego Pontyfikatu.

Z okazji obchodów 26. Dnia dla Życia Ojciec Święty apelował o politykę prorodzinną. Z podobnym przesłaniem zwrócił się do Trybunału Roty Rzymskiej inaugurując Rok Sądu 29 stycznia.

Do biskupów z Francji, którzy przybyli „ad limina” 15 lutego, powiedział, że „Europa jest laboratorium sprawiedliwości i pokoju, które wypływają ze spotkania Ewangelii z kulturami.

W obliczu napiętej sytuacji w Afryce, w Ziemi Świętej, w Iraku, gdzie ludzie cierpią prześladowania i są ofiarami terroryzmu Jan Paweł II 27 lutego zaapelował o opamiętanie. Upominał się także o uchodźców z Bośni i Hercegowiny, którzy pragnęli powrotu do ojczyzny, ale bezpiecznej, gdzie mogliby godnie żyć. Podczas spotkania na Anioł Pański 14 marca potępił barbarzyńskie akty terroru w Hiszpanii, a dwa tygodnie później przywołał tragedię dzieci, które cierpią głód, wojny, choroby i są ofiarami okrutnej przemocy, a przy tym są zmuszane do walki w „zapomnianych konfliktach”. Wołał w imieniu najsłabszych: „Głuchy krzyk dzieci nie pozostanie bez odzewu”.

Przesłaniem na Wielki Post Jan Paweł II uczynił słowa z Ewangelii wg św. Mateusza: „I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje”. Z kolei przesłanie Wielkanocne, z 11 kwietnia, było wezwaniem o odwagę i nadzieję, oraz nawiązał do rozlewu bratniej krwi w Ziemi Świętej i w Iraku.

25 kwietnia wyniósł na ołtarze sześciu świętych, wśród nich A. Czartoryskiego. Kolejne sześć osób, wśród których była Gianna Beretta Molla wyniósł do chwały ołtarzy 16 maja. 5 i 6 czerwca odbył podróż do Szwajcarii do Berny, gdzie z wdzięcznością wspominał wkład i zaangażowanie Gwardii Szwajcarskiej w służbie Państwu Watykańskiemu.

10 czerwca w Święto Bożego Ciała zapowiedział ogłoszenie Roku Eucharystii, które nastąpiło 17 października.

29 czerwca miało miejsce spotkanie z Patriarchą Ekumenicznym z Konstantynopola, Bartłomiejem I.

W lipcu Ojciec Święty przebywał w Les Combes w Valle d’Aosta i w obliczu majestatu Alp wyjawił, że „W ciszy przepięknego spektaklu natury człowiek słucha głosu Boga”. W ciągu trzech miesięcy lipiec, sierpień i wrzesień 2004 roku przyjął w Castel Gandolfo tysiące wiernych. 14 i 15 sierpnia udał się do Lourdes w swoją ostatnią zagraniczną podróż, wyjawił, że jest to katedra i wyjątkowa szkoła modlitwy, w której Maryja uczy kontemplować z wielką miłością oblicze Chrystusa. 5 września odwiedził Loreto, gdzie spotkał się z włoską Akcją Katolicką, z której grona beatyfikował 3 osoby.

7 października ogłosił List Apostolski „Mane nobiscum Domine” z okazji Roku Eucharystii.

Z okazji 4-ego Papieskiego Dnia obchodzonego w Polsce, Ojciec Święty dziękując za „dzieło Nowego Tysiąclecia” wyraził zadowolenie, że jego wybór na Stolice Piotrową stał się okazją do modlitwy, refleksji nad sprawami wiary i nad rzeczywistością Kościoła, a także do konkretnych czynów miłosierdzia, szczególnie na rzecz młodzieży, która potrzebuje wsparcia w zdobywaniu wykształcenia.