Papież wskazał, że kontemplujemy tajemnicę Jezusa wychodzącego z naszej ziemskiej przestrzeni, aby wejść do pełni chwały Boga, niosącego ze sobą nasze człowieczeństwo. Ewangelia św. Łukasza ukazuje nam reakcję uczniów wobec Pana, który „rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba” (Łk 24,51). Nie było w nich bólu i zagubienia. „Oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy” (Łk 24, 52). Jest to powrót ludzi, którzy już nie obawiali się miasta, które odrzuciło Mistrza, które było świadkiem zdrady Judasza i zaparcia się Piotra, rozproszenia uczniów i przemocy władzy, która czuła się zagrożoną.

„Od tego dnia dla Apostołów i dla każdego ucznia Chrystusa możliwe stało się przebywanie w Jerozolimie i we wszystkich miastach świata, nawet tych najbardziej udręczonych niesprawiedliwością i przemocą, gdyż ponad każdym miastem jest to samo niebo i każdy mieszkaniec może podnosić wzrok z nadzieją. Jezus, Bóg i prawdziwy człowiek, ze swoim ludzkim ciałem jest w niebie! I to jest naszą nadzieją! I będziemy umocnieni w tej nadziei, jeśli spojrzymy w niebo! W tym niebie mieszka ów Bóg, który objawił się tak bliskim, że przybrał oblicze człowieka, Jezusa z Nazaretu. Zostaje On na zawsze «Bogiem z nami», pamiętajmy o tym: Emmanuel, «Bóg z nami»! I nie zostawia nas samych! Możemy spoglądać w górę, aby rozpoznać przed nami naszą przyszłość. We Wniebowstąpieniu Jezusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego zawarta jest obietnica naszego uczestnictwa w pełni życia z Bogiem” – powiedział Papież.

Franciszek zauważył, że zanim Jezus rozstał się ze swymi przyjaciółmi, mówił im raz jeszcze o swojej śmierci i zmartwychwstaniu, a później wyraźnie przypomniał: „Wy jesteście świadkami tego” (Łk 24, 48). I rzeczywiście, zaraz po wniebowstąpieniu uczniowie wrócili do miasta jako świadkowie, którzy z radością głosili wszystkim nowe życie, które pochodzi od Zmartwychwstałego Chrystusa.

Papież dodał, że takie świadectwo, czynione nie tylko słowami, ale także codziennym życiem, powinno „co niedziela wychodzić z naszych kościołów, aby podczas tygodnia wchodzić do domów, biur, szkół, miejsc spotkań i rozrywki, szpitali, więzień, domów osób starszych, w miejsca zatłoczone od imigrantów, na obrzeża miast”.

„Jezus zapewnił nas, że w tym głoszeniu i w tym świadectwie będziemy «przyobleczeni w moc z wysoka» (Łk 24, 49), to znaczy mocą Ducha Świętego. Na tym polega tajemnica tej misji: obecność pośród nas zmartwychwstałego Pana, który poprzez dar Ducha Świętego ciągle otwiera nasz umysł i nasze serce, abyśmy głosili Jego miłość i Jego miłosierdzie, także w najbardziej niewrażliwych środowiskach naszych miast. To Duch Święty jest prawdziwym autorem różnorodnego świadectwa, jakie Kościół i każdy ochrzczony składają wobec świata. Dlatego nie możemy nigdy zaniedbywać gromadzenia się na modlitwie, by wielbić Boga i przyzywać daru Ducha Świętego” – powiedział Franciszek.