Na początku homilii, kardynał przypomniał patrona parafii – św. Klemensa, papieża i męczennika. Jest on autorem „Listu do Koryntian”, w którym zwracał uwagę adresatom na ogromną rolę jedności, braterstwa i zgody.
– Dla nas, członków Chrystusowego Kościoła, to wydarzenie sprzed dziewiętnastu wieków stanowi przypomnienie, że jedność, wiarygodność i świętość Kościoła zależy od każdej i każdego z nas. Jedność jest cennym darem, ale może być darem bardzo kruchym i trzeba go strzec. Wszyscy jesteśmy powołani, by dzień po dniu budować i umacniać jedność w naszych rodzinach, środowiskach, i społecznościach, również jedność, braterstwo i solidarność w naszych wspólnotach parafialnych.

Kardynał nawiązał do Ewangelii i do zdania, które do Jezusa wypowiedział św. Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Zauważył, że w Cezarei Filipowej Chrystus sprawdzał wiarę Piotra, a po swoim zmartwychwstaniu, nad brzegiem Jeziora Tyberiackiego, pytał go miłość: „Szymonie, Synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?”.
– Wiara i miłość: tego oczekiwał Jezus Chrystus od swoich uczniów. On tego samego oczekuje dzisiaj od nas. Oczekuje, byśmy przyjęli Go z wiarą jako naszego Pana i Zbawiciela, byśmy przyjęli Jego Ewangelię i by ta decyzja przemieniła nasze serca i przyniosła w naszym życiu obfite owoce miłości Boga i bliźniego.

Piotr, podczas swojej apostolskiej działalności, wymagał podobnej postawy od pasterzy pierwotnego Kościoła. Wszyscy powołani do służby w Kościele powinni owocnie i bezinteresownie służyć Chrystusowej owczarni.
– Jeżeli w naszych czasach jesteśmy świadkami ostrej krytyki Kościoła, to – niezależnie od intencji krytykujących – być może kryje się za tym pragnienie i oczekiwanie na wyraźne świadectwo wierności Ewangelii ze strony pasterzy i całego ludu Bożego. Nie możemy nie dać tego świadectwa.

Kardynał podkreślił, że dobrym pasterzem, który wiernie służył Kościołowi krakowskiemu i powszechnemu był Jan Paweł II.
– Byłem świadkiem jego modlitwy i pracy, jego niezmordowanej służby, a także jego cierpienia i umierania.  Po śmierci Ojca Świętego lud Boży całego świata odczytał bezbłędnie świadectwo wiary, nadziei i miłości Jana Pawła II, jego przejrzystą świętość, potwierdzoną w krótkim czasie przez oficjalny akt beatyfikacji i kanonizacji.

Na zakończenie dodał, że Jan Paweł II wyraźnie wpisał się w historię Wieliczki, odwiedzając wielokrotnie parafię św. Klemensa jako metropolita krakowski, a także duchowo podczas Światowych Dni Młodzieży w 2016 roku i teraz – przez swoje relikwie.
– Szczęśliwym zrządzeniem Bożej Opatrzności, Wieliczce przypadł szczególny zaszczyt, ale też ogromne zadanie przyjęcia niezmierzonej rzeszy młodych pielgrzymów na czele z Ojcem Świętym Franciszkiem w pobliskich wielickich Brzegach (…)Bądźcie solą ziemi, umacniając waszą miłość małżeńską, wasze rodziny. Budujcie solidarną społeczność Wieliczki – miasta z tak wielkimi tradycjami. Budujcie żywy Kościół na tej ziemi. Niech Bóg będzie w centrum waszego życia osobistego, rodzinnego i społecznego.

Parafia św. Klemensa w Wieliczce jest jedną z najstarszych w Archidiecezji Krakowskiej. Świątynia powstała na początku XIV wieku w miejsce drewnianego kościoła pod tym samym wezwaniem. Jej patronem jest św. Klemens – papież i męczennik, który osobiście znał Apostołów i był świadkiem rodzącego się Kościoła.