Ks. Skrzypczak przypomniał, że wśród ponad dwóch tysięcy uczestników inauguracji Soboru w 1962 roku było dwudziestu czterech polskich biskupów, w tym 42-letni Karol Wojtyła, zaś innym biskupom z Polski władze komunistyczne odmówiły wydania paszportu. Dodał, że nie było wielu ojców soborowych, którzy by zabierali głos na Zgromadzeniu Ogólnym z równą częstotliwością co krakowski biskup. – Dotarłem do 24 przemówień bp. Wojtyły. Dla porównania, statystycznie każdy uczestnik obrad dokonał tego dwukrotnie – powiedział obrazowo ks. Skrzypczak. Autor książki "Karol Wojtyła na Soborze Watykańskim II" podkreślił też, że Wojtyła uczestniczył we wszystkich czterech sesjach soborowych, podczas których ukazał się jako człowiek zdolny, inteligentny i wykształcony. Prelegent nie miał wątpliwości, że miało to istotne znaczenie kilkanaście lat później w Kaplicy Sykstyńskiej, w której dokonany został wybór nowego zwierzchnika Kościoła  – Jana Pawła II.

Ks. Skrzypczak zwracał też uwagę, że Wojtyła nie od razu zyskał uznanie uczestników Soboru, o czym świadczą notatki Yvesa Congara OP. Jeden z jego wpisów z 1962 roku zawiera wzmiankę o „jakimś Polaku", który przemawiał w auli Bazyliki św. Piotra. Rok później Congar był już trochę bardziej precyzyjny, zwracając uwagę na "pewnego polskiego biskupa". Jednak w 1965 roku zakonnik pisał już: "Wojtyła zrobił znakomite wrażenie. Ma dominującą osobowość. W jego osobie jest jakieś ożywienie, magnetyczna siła, profetyczna moc, pełna pokoju i nie do odparcia". Ks. Skrzypczak przywołał też wypowiedź florenckiego kardynała Giovanniego Benelliego, który mówił: "Jeśli istniał jakiś człowiek, który wierzył w Sobór Watykański II i miał żelazną wolę realizacji jego postanowień, to był nim kardynał Wojtyła".

Ks. Skrzypczak podkreślił też, że w czasie obrad Soboru Watykańskiego II bp Karol Wojtyła mówił o personalizmie chrześcijańskim, który stanowi klucz dla doktryny dogmatycznej, moralnej i społecznej Kościoła. – Późniejszy papież mówił, że osoba ludzka jest podmiotem w relacji do Boga i bliźnich. Domagał się też odzyskania katechumenatu Kościoła dla formacji wiary, jasnej zasady personalizmu w rozstrzygnięciach dogmatycznych, moralnych i społecznych oraz podjęcia personalizmu chrześcijańskiego jako relacji Kościoła do współczesnego świata – powiedział wykładowca Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie.

Ks. Robert Skrzypczak omówił też tematykę wystąpień biskupa Wojtyły podczas obrad soborowych. – Zwracał on uwagę, że dążenie do dialogu ze światem nie może prowadzić do rezygnacji z właściwego celu Kościoła, jakim jest zbawienie. Wyrażał poparcie dla idei wolności religijnej, wskazywał jednak na jej personalistyczne, a nie liberalne uzasadnienie – podkreslił prelegent. Dodał też, że przyszły papież zabierał głos w sprawie apostolstwa, mówiąc o powołaniu do niego wszystkich ochrzczonych oraz o tym, aby Kościół podejmował dialog z ateistami.

Wśród prelegentów radomskiej konferencji byli również tamtejszy ordynariusz, bp Henryk Tomasik, który mówił o personalizmie kardynała Karola Wojtyły oraz ks. Wojciech Wojtyła, który mówił o soborowej genezie antropologicznego studium Karola Wojtyły "Osoba i czyn". W programie była ponadto projekcja filmu Telewizji Watykańskiej pt. "Sobór Watykański II".