Aureliusz Augustyn z Hippony to filozof, teolog, organizator życia kościelnego z przelomu IV i V wieku a później jeden z ojców i doktorów Kościoła, znany jako doctor gratiae (doktor łaski).

Po ukończeniu szkół w Tagaście i Madaurze rodzice wysłali go do Kartaginy, gdzie uczył się retoryki. W Kartaginie poznał kobietę o nieznanym imieniu, z którą związał się na kilkanaście lat. Urodził mu się syn – Adeodat. Nawet konkubinat tak bardzo nie poruszył jego matki, św. Moniki, ale dopiero przystąpienie do sekty manichejczyków.

Augustyn wyjeżdża do Rzymu, gdzie zakłada szkołę retoryki. Tam po raz pierwszy zetknął się z neoplatonizmem, co dokładniej pozwoliło mu poznać chrześcijaństwo. Jeszcze większy przełom w jego życiu nastąpił, gdy prefekt Rzymu wysłał profesora retoryki do Mediolanu, gdzie spotkał się z biskupem Ambrożym.

Pod presją przyjaciół Augustyn rozstał się z matką Adeodata, zachowując przy tym opiekę nad synem. Lektur dziel platońskich i neoplatońskich skłoniła go do studiowania Pisma Świętego, przede wszystkim listów św. Pawła. Usłyszał też opowieść o życiu św. Antoniego. Postanowił zrezygnować ze swoich dotychczasowych życiowych planów. Został w Mediolanie katechumenem biskupa Ambrożego.

Doświadczył niespodziewanego przeżycia duchowego, które okazało się decydujące w jego życiu. Usłyszał w ogrodzie głos jakby dziecka powtarzający: weź to i czytaj! (tolle et lege!). Gdy otworzył Biblię na przypadkowej stronicy, znalazł fragment Rz 13, 13-14, mówiący o zaniechaniu ucztowania i uprawiania rozpusty oraz o „przyobleczeniu się w Chrystusa”. Doznał przy tym odczucia wyzwolenia z dotychczasowego przywiązania do nieuporządkowanego seksu, zapragnął także zostać celibatariuszem. Przeżycie to na trwałe zmieniło bieg jego życia. Przyjął chrzest wraz z synem Adeodatem z rąk biskupa Ambrożego.

Augustyn wrócił do rodzinnej Tagasty, gdzie założył wraz z przyjaciółmi pierwszą wspólnotę augustiańską. Za namową biskupa Hippony przybył do miasta i został wyświęcony na kapłana. Założył tam drugą wspólnotę augustiańską. W 396 roku umarł biskup Hippony Waleriusz, a Augustyn został obrany jego następcą. Prowadził dysputy z heretykami – pelagianami i arianami.