Scholastyka była pod wielkim urokiem św. Benedykta, towarzyszyła mu w podróżach i naśladowała jego sposób życia. Gdy Benedykt założył pierwszy klasztor w Subiaco ona założyła opodal klasztor żeński, żyjący według podobnej reguły. Również gdy Benedykt założył słynne opactwo na Monte Cassino, Scholastyka utworzyła oddalony o 8 km klasztor żeński w Plombariola, gdzie była ksienią.

Zarówno w Subiaco, jak i później na Monte Cassino, ze względu na klauzurę spotykali się poza klasztorem. Podczas ostatniego spotkania rozmawiali od rana aż do późnej nocy. Gdy Benedykt chciał już wracać do klasztoru, siostra prosiła go, by jeszcze pozostał, za co została delikatnie skarcona. Wtedy jednak - jak przekazuje tradycja - rozszalała się straszna burza, która zatrzymała Świętego. Scholastyka miała wówczas powiedzieć: „Prosiłam ciebie, a ty mnie nie chciałeś wysłuchać. Zwróciłam się przeto do Boga i On mnie wysłuchał. Jeśli ci jednak tak spieszno, to idź teraz” - dodała z przekorą. W trzy dni później św. Benedykt miał wizję: zobaczył duszę Scholastyki unoszoną do nieba w postaci gołębicy. Zrozumiał, że jego siostra zmarła.

Scholastyka i Benedykt urodzili się w Nursji we Włoszech. W miejscu ich narodzenia znajduje się obecnie kościół pw. św. Benedykta. W jego podziemiach można zobaczyć jeszcze szczątki ich domu. Podobnie w miejscu spotkań Benedykta i Scholastyki koło klasztoru na Monte Cassino znajduje się obecnie niewielka kaplica.

Św. Scholastyka urodziła się w roku 480, zmarła ok. 542. Jej relikwie z powodu najazdów były kilkakrotnie przenoszone. Obecnie znajdują się w Le Mans we Francji.