Informacje o św. Józefie przekazują nam Ewangelie, które poświęcają mu łącznie 26 wierszy. Jak wykazuje genealogia przekazana przez św. Mateusza (Mt 1, 1-17), pochodził on z rodu króla Dawida.

Mimo wysokiego pochodzenia Józef nie posiadał majątku, a na życie zarabiał pracą jako cieśla. Po zaręczynach z Maryją, stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Kiedy jednak Józef dowiedział się, że Maryja oczekuje dziecka, chciał usunąć się z Jej życia, by nie narazić Jej na zhańbienie. Wprowadzony jednak przez anioła w tajemnicę, wziął Maryję do siebie (Mt 1-2; 13, 55; Łk 1-2). Podporządkowując się dekretowi o spisie ludności, udał się z Nią do Betlejem, gdzie urodził się Jezus. Po ofiarowaniu Go w świątyni, ucieka z Matką i Dzieckiem przed prześladowaniem do Egiptu. Po śmierci Heroda udali się do Nazaretu. Po raz ostatni Józef pojawia się na kartach Pisma Świętego podczas pielgrzymki z dwunastoletnim Jezusem do Jerozolimy. Potem nie ma już o nim żadnej wzmianki.

W ikonografii św. Józef jest przedstawiany jako starzec.

Św. Józef jest patronem Krakowa. W XVIII wieku Kraków został dotknięty przez takie klęski, jak głód i zarazy. Magistrat miasta, zainspirowany przez karmelitów bosych, zwrócił się do św. Józefa. W 1714 roku na plenarnym posiedzeniu radnych miasta i przedstawicieli cechów jednomyślnie wybrano św. Józefa patronem miasta. Wybór ten zatwierdził papież Klemens XI. Uroczyste oddanie Krakowa pod opiekę św. Józefa miało miejsce 11 maja 1715 roku. W  procesji wokół Rynku, przy dźwiękach dzwonów i huku armat, niesiono obraz Świętego, który znajduje się obecnie w kościele karmelitów bosych przy ul. Rakowickiej 18.