Warsztatom przewodziło hasło z Dziejów Apostolskich: „W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy”. - Największym owocem tych nietypowych rekolekcji jest fakt, że ich uczestnicy, poprzez taniec, mogli  spotkać się z Bogiem. To bardzo ważne, gdyż często naszych doświadczeń czy przeżyć duchowych nie umiemy wyrazić słowami, a modlitwa sama w sobie sprawia nam trudność. Mamy nadzieję, że to spotkanie rozbudziło we wszystkich poczucie, że ciało jest świątynią Ducha Świętego, która może chwalić wyjątkowo Boga swoim ruchem - oceniła Monika Zamojska-Świątek, współorganizatorka inicjatywy.

Jak dodała podczas kolejnych zajęć, z których każde rozpoczynało się odczytaniem fragmentu Pisma Świętego, ćwiczący pracowali nad otwartością względem siebie, drugiego człowieka i Boga. - Staraliśmy się podnosić świadomość własnego ciała, improwizować, ale także poczuć się wolnymi w tańcu, który współcześnie jest często ograniczany pewnymi schematami czy niewłaściwym podejściem. Ukazywaliśmy takie spojrzenie na ruch naszego ciała, które jest wyjątkową formą modlitwy i wyrażania miłości Bogu - tłumaczyła.

Rekolekcje były skierowane zarówno do tych, którym nieobce jest uwielbianie Boga tańcem, jak i do tych, którzy chcieli spróbować takiej formy modlitwy po raz pierwszy. Warsztaty były prowadzone w trzech 15-osobowych grupach przez doświadczonych instruktorów.

Jednym z nich była Katarzyna Nieużyła - tancerka, choreograf oraz instruktor tańca, która ukończyła instruktorskie studium tańca jazzowego pod patronatem Kieleckiego Teatru Tańca. Tancerka prowadzi również „jONA - chrześcijańskie warsztaty świadomości ciała dla kobiet” oraz współtworzy spektakl „Lilia” - pierwszy taneczny spektakl o życiu Maryi.

- Uczymy tego, że ciało i jego ekspresja pochodzi od Pana Boga. Chcemy zmienić zniekształcone podejście to tańca, który współcześnie zwykle kojarzy się z obszarami niereligijnymi. A ruch uwalnia i prowadzi do niezwykłej wolności w modlitwie i relacji z Bogiem. Nie ważne też czy ktoś umie tańczyć czy nie, bo chodzi o uwolnienie ciała i otwarcie na Pana Boga w ruchu, a nie konkretne kroki czy schematy - podkreśliła instruktorka.

Uczestnicy rekolekcji przyznawali, że taniec to wyjątkowa forma odkrywania siebie przed Bogiem. - Podczas warsztatów czułam, że poprzez każdy krok, skłon czy obrót Bóg do mnie mówił i to bardzo mocno, ale też niezwykle spokojnie. Nauczyłam się jak wiele prawd duchowym i ewangelicznych mogę przełożyć, przeżyć i podzielić się nimi właśnie poprzez ruch mojego ciała - przyznała Emilia Olszewska.

Nabyte umiejętności tańczący wykorzystywali podczas wieczornych modlitw uwielbienia, podczas których mogli także skorzystać z sakramentu pokuty i pojednania. Oprócz szlifowania umiejętności tanecznych, uczestnicy Rekolekcji Modlitwy Tańcem dowiedzieli się również jak zmieniała się rola tańca na przełomie historii Kościoła oraz usłyszeli świadectwa osób, na których duchowość i wiarę ogromny wpływ miał właśnie taniec.