– Po zakończeniu II wojny światowej ten wspaniały żołnierz, człowiek honoru i wielki patriota dalej płacił wysoką cenę za wierność niepodległej i suwerennej Polsce. Przez 58 lat przebywał na przymusowej emigracji. Po powrocie do kraju latem 2002 roku aż do końca swoich dni, na ile starczyło mu sił, podejmował różne zadania w środowisku kombatanckim i spotykał się z młodzieżą, ucząc jak należy służyć Ojczyźnie – powiedział w czasie kazania, biskup polowy Wojska Polskiego Józef Guzdek.

W czasie uroczystości pogrzebowych na Powązkach zmarłego generała żegnali przedstawiciele władz państwowych. – Poświęciłeś tyle lat na dawanie świadectwa, kształtowanie ich świadomości, poczucia więzi z ojczyzną i obowiązku wobec niej. Dziękujemy za twoje wielkie, bohaterskie i piękne życie – mówił Zwierzchnik Sił Zbrojnych RP prezydent Andrzej Duda.

Minister Antoni Macierewicz dziękując za służbę Ojczyźnie, przypomniał bogaty życiorys generała Janusza Brochwicz-Lewińskiego. – Całym życiem służył Polsce, jako żołnierz, (...) który w powstaniu warszawskim – najpierw w konspiracji a potem w powstaniu – już wówczas dwudziestokilkuletni przeszedł do historii. I zawsze w niej zostanie jako dowódca obrony Pałacyku Michla – powiedział minister obrony narodowej Antoni Macierewicz.

Janusz Brochwicz-Lewiński urodził się 17 września 1920 roku w Wołkowysku. We wrześniu 1939 roku walczył w stopniu kaprala podchorążego. Po agresji ZSRR na Polskę, dostał się 18 września do niewoli sowieckiej, z której zbiegł i wstąpił do ZWZ-AK. Był żołnierzem Armii Krajowej. W czasie powstania warszawskiego dowodził obroną Pałacyku Michlera na Woli. W 2008 roku prezydent Lech Kaczyński awansował "Gryfa" do stopnia generała brygady. Prezydent Andrzej Duda na wniosek ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza mianował pośmiertnie na stopień generała dywizji Janusz Brochwicz-Lewińskiego.