Józef Katarzyniec pochodził z ubogiej chłopskiej rodziny spod Lwowa. Po maturze w studium nauczycielskim wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych, przyjmując imię Wenanty. Jako kleryk zaprzyjaźnił się z młodszym od niego o pięć lat Maksymilianem Kolbem. Po święceniach kapłańskich był gorliwym spowiednikiem i kaznodzieją, wychowawcą nowicjuszy i kleryków. Stał się apostołem Rycerstwa Niepokalanej założonego przez o. Maksymiliana, który chciał go też włączyć do redakcji Rycerza Niepokalanej. Jednak przed ukazaniem się pierwszego numeru tego pisma o. Wenanty Katrzyniec zmarł w Kalwarii Pacławskiej na gruźlicę, nie ukończywszy jeszcze 32. roku życia. O. Kolbe był przekonany o świętości młodego zakonnika i zabiegał o wydanie jego biografii.

Dwa inne zatwierdzone wczoraj dekrety Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych dotyczą cudów przypisywanych wstawiennictwu włoskiego kapłana diecezjalnego bł. Alfonsa Marii Fusco (zm. 1910, beatyfikowany 2001) i sługi Bożego o. Johna Sullivana, irlandzkiego jezuity (zm. 1933). Kolejny dokument stwierdza męczeństwo arcybiskupa Durrës w Albanii Nikollë Vinçenca Prennushiego z Zakonu Braci Mniejszych i jego 37 towarzyszy zamordowanych w tym kraju przez komunistów w latach 1945-1974. Taki sam dekret wydano w sprawie czterech benedyktynów z opactwa Santo Domingo de Silos w Hiszpanii, zabitych tam podczas prześladowań Kościoła w 1936 r.

Wśród sług Bożych, których dotyczą dekrety Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o heroiczności cnót, znalazł się też drugi w historii koreański kapłan Thomas Choe Yang-Eop, zmarły w 1861; oboje jego rodzice zginęli jako męczennicy. Jest tu także pięcioro założycieli żeńskich zgromadzeń zakonnych i świecka Hiszpanka Maria Montserrat Grases García z Opus Dei, zmarła w 1959 r. na raka, nie ukończywszy jeszcze 18 lat.