„My sami możemy robić układy, dochodzić jakoś do pokoju... ale «harmonia» to wewnętrzna łaska, którą dać może tylko Duch Święty. Te pierwsze wspólnoty żyły w «harmonii» - mówił Papież. - A znaki tej harmonii są dwa. Pierwszym jest to, że nikt nie cierpi niedostatku, czyli wszystko jest wspólne. W jakim  znaczeniu? Mieli jedno serce, jednego ducha i nikt nie uważał za swoje tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Nikt bowiem wśród nich nie był w potrzebie. Prawdziwa «harmonia» Ducha Świętego ma bardzo silny związek z pieniądzem: pieniądz jest wrogiem harmonii, pieniądz jest egoistyczny. I dlatego znakiem harmonii jest to, że wszyscy dawali ze swojego, aby nie było potrzebujących”.

Franciszek wskazał na wspomniany w dzisiejszym czytaniu przykład Barnaby, który sprzedał posiadaną przez siebie ziemię, a pieniądze przekazał apostołom. Zwrócił jednak uwagę, że zaraz w następnych wierszach Dzieje Apostolskie podają przypadek przeciwny. Małżonkowie Ananiasz i Safira sprzedali swe pole i kłamliwie twierdzili, że wszystkie uzyskane pieniądze oddali wspólnocie, podczas gdy część zatrzymali dla siebie. Skończyło się to dla nich śmiercią. Nie można służyć jednocześnie Bogu i mamonie – przypomniał Ojciec Święty.

„Dana wspólnota może być bardzo spokojna, mieć się dobrze: sprawy idą pomyślnie... Ale to nie jest harmonia – mówił Franciszek. - Słyszałem kiedyś od pewnego biskupa mądrą uwagę: «W diecezji jest spokój. Ale jak dotkniesz tego czy tamtego problemu, zaraz wybucha wojna». Taka uzgodniona harmonia, jak ta, nie pochodzi od Ducha. Trzeba powiedzieć, że to obłudna harmonia Ananiasza i Safiry z tym wszystkim, co oni zrobili”.

Papież zachęcił do czytania tego, co Dzieje Apostolskie piszą o pierwszej wspólnocie chrześcijańskiej i jej świadectwie nowego sposobu życia. Wskazał, że znakiem harmonii Ducha Świętego jest także dawanie świadectwa o Chrystusie zmartwychwstałym.

„Harmonia Ducha Świętego daje nam tę wielkoduszność nie posiadania niczego na własność, dopóki będzie ktoś potrzebujący. Harmonia Ducha Świętego daje nam też drugą znamienną dla niej postawę: «Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich”. A więc odwaga. Kiedy jest harmonia w Kościele, we wspólnocie, ma się odwagę dawać świadectwo o Panu zmartwychwstałym” – podkreślił Ojciec Święty.