Większość niemieckich biskupów, w tym zarówno kard. Marx, jak i kard. Woelki podkreślała w niedzielę, że kard. Lehmann był człowiekiem środka, szukającym dialogu ze światem. Pochodzący z Sigmaringen w archidiecezji fryburskiej Lehmann przez 33 lata był ordynariuszem Moguncji. Jako doktor filozofii i teologii oraz długoletni profesor zwyczajny pozostawił ogromny dorobek naukowy, podejmujący problematykę dialogu między wiarą, teologią i Kościołem a współczesną nauką i kulturą. Podczas Soboru Watykańskiego II ks. Lehmann był asystentem naukowym jezuity Karla Rahnera SI, a następnie długoletnim profesorem dogmatyki i teologii ekumenicznej. W 2001 r. Jan Paweł II powołał bp. Lehmanna w skład Kolegium Kardynalskiego.

W liście do polskich biskupów z okazji przystąpienia Polski do Unii Europejskiej w 2004 r. kard. Lehmann napisał, że rozszerzenie UE stanowi „zwieńczenie procesu odzyskiwania wolności i wspólnoty w Europie”. Proces ten nie byłby możliwy bez osobistego zaangażowania papieża Jana Pawła II, a także bez „odważnego świadectwa wielu polskich biskupów oraz wiernych”.  Kard. Lehmann wyraził wtedy przekonanie, że „dzięki głosowi Kościoła w Polsce znacznie umocni się poczucie wielkich związków historycznych i powaga naszej misji chrześcijańskiej” - Europa potrzebuje Polski! – stwierdził w 2004 r. kard. Lehmann.

W 50. rocznicę listu polskich biskupów do niemieckich, w specjalnym referacie podkreślał, że „słowa z listu biskupów polskich i z odpowiedzi biskupów niemieckich wydają się nam cudem po krzywdach, jakie Polacy wycierpieli z powodu nazizmu. Mimo to znaleźli w sercu gotowość do wybaczenia”. „Pojednanie jest darem i odpowiedzią płynącą z wiary” - napisał już wtedy ciężko chory kard. Lehmann.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 21 marca w katedrze w Moguncji.