Prof. Piotr Małoszewski urodził się w 1950 roku w Krakowie, gdzie ukończył techniczną fizykę jądrową na Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1979 roku wyjechał do Monachium na stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej. Tam kontynuował swoją karierę naukową. Przez dwadzieścia lat współpracował zawodowo z krakowskim Instytutem Fizyki Jądrowej. W 2000 roku postanowieniem Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego otrzymał tytuł profesora nauk o Ziemi.

Mieszkając na stałe w Niemczech, zaangażował się w działalność polonijną, m.in. w strukturach katolików świeckich w Polskiej Misji Katolickiej, której przez lata był sekretarzem i przewodniczącym. Był współzałożycielem i wiceprzewodniczącym Chrześcijańskiego Centrum Krzewienia Kultury, Tradycji i Języka Polskiego w Niemczech. W 2000 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a niespełna cztery lata później Złotym Medalem Wspólnoty Polskiej. W 2006 roku dołączył do Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie.  W marcu został nowym zwierzchnikiem polskich bożogrobców zastępując na tym urzędzie Karola Szlenkera.

Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego powstał w 1099 r. w Jerozolimie, aby troszczyć się o najświętsze miejsca chrześcijaństwa i nieść pomoc pielgrzymom. Do Polski sprowadził go w 1163 r. Jaksa z Miechowa. Członkowie zakonu noszą białe płaszcze z czerwonym krzyżem, symbolizujące pięć ran Chrystusa. W Polsce nazywano ich bożogrobcami lub miechowitami - od Miechowa, gdzie znajduje się ich główna siedziba - Bazylika Grobu Bożego w Miechowie.

W poczet zakonu przyjmowane są osoby duchowne i świeckie, rekomendowane przez jednego z członków zakonu, wykazujące się pobożnością, uczestniczące w działalności Kościoła, apostolatu świeckiego, posiadające zmysł ekumeniczny.

Głównymi dziełami polskiego zwierzchnictwa w Ziemi Świętej jest wspieranie patriarchy łacińskiego Jerozolimy w utrzymaniu niektórych placówek szkolno-wychowawczych dla dzieci, remonty w obiektach sakralnych, wspieranie działalności sióstr elżbietanek prowadzących Dom Pokoju na Górze Oliwnej w Jerozolimie.

Pierwotnym celem Zakonu była opieka nad Świętym Grobem w Jerozolimie oraz troska o chorych pielgrzymów. Po opuszczeniu Ziemi Świętej bożogrobcy szerzyli kult Grobu Pańskiego i nabożeństwa pasyjne. Oddawali się prowadzeniu szkół i działalności charytatywnej - m.in. prowadzili szpitale w Gnieźnie, Krakowie i Bytomiu. Od bożogrobców pochodzi m.in. zwyczaj urządzania Grobu Pańskiego w Wielki Piątek.