Świadectwa o takim przekonaniu znaleźć można m.in. w książce „Beskidzkie rekolekcje”. Pod datą 7 października 1978 roku dr Wanda Półtawska zapisała: Zostaniesz tym największym pasterzem świata i nie wrócisz do nas. A w innym wpisie wspomina: Gdy odjeżdżał ten drugi raz i żegnaliśmy się, zapytałam: „Jakie imię weźmiesz jako papież?”. Andrzej, mój mąż, spokojnie odpowiedział: „Jak to jakie, Jan Paweł II, przecież to logiczne”. On nie odpowiedział.

– Faktycznie było coś takiego – wspominał ze śmiechem tamto zdarzenie prof. Andrzej Półtawski. - Trochę się spodziewaliśmy, że to konklawe może się tak zakończyć. Dlatego nie było to dla nas aż taką niespodzianką. Szczerze mówiąc, wstrząsnęło to nami przede wszystkim dlatego, ponieważ oznaczało to, że kardynał musi... wyprowadzić się do Rzymu – powiedział filozof.

Co ciekawe, prof. Półtawski podkreśla, że miesiąc wcześniej, przed wyjazdem ich przyjaciela na konklawe, które na następcę św. Piotra wybrało kard. Albino Lucianiego, małżonkowie byli przekonani, że za kilka dni wróci on do Krakowa. Wspomina zarazem, że po śmierci papieża kard. Wojtyła stał się nieobecny. – To było takie znaczące. Niby był z nami, ale jakby go zupełnie nie było – zaznacza. Wiadomość o śmierci Jana Pawła I była dla wszystkich zaskoczeniem, a On powiedział do mnie: „Myślałem, że mam więcej czasu” – czytamy w „Beskidzkich rekolekcjach” notatki Wandy Półtawskiej z tamtych dni.

Już następnego dnia po wyborze, Jan Paweł II zadzwonił do Krakowa i powiedział małżeństwu Półtawskich: „Przyjedźcie”. 23 października 1978 roku wszyscy spotkali się w Watykanie. – Ojciec Święty wyglądał bardzo dobrze. Kiedyś nam powiedział, że on właściwie w Krakowie nigdy się nie czuł jak u siebie. A w Pałacu Apostolskim od razu było widać, że tam jest na swoim miejscu – wspomina tamto spotkanie profesor. A jego małżonka kilka dni później pisała do Jana Pawła II: Jesteś tak bardzo inny, tak bardzo przemieniony – tak sobie wyobrażam górę Tabor! Tam wprawdzie był Bóg sam, Jezus, a tu Jego Zastępca. Ukazałeś się nam „w blasku chwały”! I nie chodzi o tę jakże wspaniałą dekorację, ale właśnie o wnętrze. (…) Ale ucieszyłam się, że nie jesteś załamany samotnością, a przeciwnie – jesteś promieniejący tą siłą wprost z nieba.

16 października 1978 roku, ok. godz. 17.15, kardynałowie zgromadzeni na konklawe wybrali kard. Karola Wojtyłę z Krakowa na 263. Następcę św. Piotra. Dwie godziny później nowy papież Jan Paweł II po raz pierwszy pokazał się publicznie na balkonie Bazyliki św. Piotra i udzielił wiernym błogosławieństwa Urbi et Orbi.

Wybór kard. Karola Wojtyły na papieża to najważniejsze wydarzenie związane z dniem 16 października, ale niejedyne.

W 1979 roku Ojciec Święty podpisał adhortację apostolską „Catechesi tradendae” poświęconą współczesnej katechezie. Była ona efektem prac IV Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów, który odbył się jeszcze za pontyfikatu Pawła VI, w październiku 1977 roku. Kard. Karol Wojtyła był jego uczestnikiem. Można powiedzieć, że adhortacja ta jest dziełem trzech papieży – podejmuje główne treści przygotowane przez Pawła VI, Jan Paweł I zebrał je i zamierzał ogłosić, ale wskutek jego niespodziewanej śmierci ostatecznym autorem dokumentu został Jan Paweł II.

W 1983 roku papież powtórzył akt zawierzenia i poświęcenia świata Niepokalanemu Sercu Maryi, który po raz pierwszy odmówił 13 maja 1982 roku w Fatimie. W uroczystości na Placu św. Piotra wzięli udział kardynałowie i biskupi, którzy uczestniczyli w trwającym wówczas VI Zwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Synodu Biskupów pod hasłem „Pokuta i pojednanie w posłannictwie Kościoła”.

W 2002 roku Jan Paweł II podpisał list apostolski „Rosarium Virginis Mariae” o różańcu świętym. Papież ogłosił w nim okres od października 2002 do października 2003 roku Rokiem Różańca. W tym samym liście Ojciec Święty uzupełnił schemat tej modlitwy o tajemnice światła, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”.

W 2003 roku minęła 25. rocznica pontyfikatu Jana Pawła II. W tym dniu papież ogłosił posynodalną adhortację apostolską „Pastores gregis” poświęconą roli i zadaniom biskupów we współczesnym Kościele i świecie. Dokument jest owocem obrad X Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów pod hasłem „Biskup sługą Ewangelii Jezusa Chrystusa, aby nieść nadzieję światu”. Odbył się on w Watykanie od 30 września do 27 października 2001 roku. Był to ostani synod za pontyfikatu Jana Pawła II.