Wcześniej – od 4 lipca 1974 roku – istniał zespół ds. stałych kontaktów roboczych między PRL a Stolicą Apostolską. Nie były to jeszcze pełne stosunki dyplomatyczne, ale mimo wszystko forma regularnych kontaktów ze stałymi przedstawicielami w randze radców i odpowiednika watykańskiego.

Po nawiązaniu  stosunków dyplomatycznych pierwszymi szefami obu placówek zostali: ówczesny szef Zespołu ds. Stałych Kontaktów Roboczych Jerzy Kuberski i abp Józef Kowalczyk.

Najważniejszym problemem od początku wznowienia stosunków dyplomatycznych było zawarcie umowy międzynarodowej pomiędzy Polską a Stolicą Apostolską. Podkreślano to także podczas pierwszej wizyty prezydenta Lecha Wałęsy w Watykanie w lutym 1991 roku.

Rozwiązanie tego problemu przyniósł konkordat między Rzecząpospolitą Polską a Stolicą Apostolską podpisany 28 lipca 1993 roku.