Celem tej krótkiej pielgrzymki – pod hasłem „Zło dobrem zwyciężaj” – było uczczenie św. Jana Sarkandra, patrona Śląska i Moraw, którego Ojciec Święty dzień wcześniej w Ołomuńcu kanonizował.

Swój 10-godzinny pobyt w diecezji bielsko-żywieckiej Jan Paweł II rozpoczął od spotkania w kościele Świętej Trójcy w Skoczowie z wiernymi wyznania ewangelicko-augsburskiego. Następnie na wzgórzu Kaplicówka papież-Polak celebrował Mszę Świętą dziękczynną za dar kanonizacji św. Jana Sarkandra, który w Skoczowie się urodził.

W homilii padły znamienne i często przywoływane słowa, który po dziś dzień nie straciły na aktualności: Polska woła dziś nade wszystko o ludzi sumienia. Nie wolno zagłuszać w sobie głosu sumienia. Człowiek sumienia musi stale podnosić się z własnych upadków i budować Królestwo Boże, a także podejmować odpowiedzialność za sprawy publiczne i nie zamykać oczu na potrzeby bliźnich. Nie wolno też zapominać o czasach totalitaryzmu, okresie zniewolenia sumień, który jest przestrogą i wezwaniem do czujności, aby ludzkie sumienia nie uległy demoralizacji i permisywizmowi moralnemu. Pod hasłami tolerancji w życiu publicznym i w środkach masowego przekazu szerzy się nieraz wielka, może coraz większa nietolerancja. Odczuwają to boleśnie ludzie wierzący. Zauważa się tendencje do spychania ich na margines życia społecznego, ośmiesza się i wyszydza to, co dla nich stanowi nieraz największą świętość.

Następnie Ojciec Święty udał się helikopterem do Bielska-Białej, gdzie spotkał się z ówczesnymi władzami państwowymi: prezydentem Lechem Wałęsą i premierem Józefem Oleksym.

Na zakończenie piątej  wizyty w Ojczyźnie Jan Paweł pojechał w papamobile do Żywca, gdzie otrzymał akt nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta. Po nawiedzeniu konkatedry papież przeszedł na żywiecki Rynek, gdzie odprawił nabożeństwo liturgii słowa, podczas którego mówił o poszanowaniu podstawowych wartości ludzkich: uczciwości i sprawiedliwości.

• W 1982 roku polski papież odprawił w Bazylice św. Piotra Mszę Świętą, koncelebrowaną z przedstawicielami Episkopatów Argentyny i Wielkiej Brytanii, w intencji pokojowego zakończenia konfliktu zbrojnego o Falklandy.
• W 1994 roku opublikowano List apostolski "Ordinatio sacerdotalis" o udzielaniu święceń kapłańskich wyłącznie mężczyznom. Jan Paweł II napisał w nim jasno: Aby zatem usunąć wszelką wątpliwość w sprawie tak wielkiej wagi, która dotyczy samego Boskiego ustanowienia Kościoła, mocą mojego urzędu utwierdzania braci (por. Łk 22, 32), oświadczam, że Kościół nie ma żadnej władzy udzielania święceń kapłańskich kobietom oraz że orzeczenie to powinno być przez wszystkich wiernych Kościoła uznane za ostateczne.
• W 2002 roku rozpoczęła się 96. podróż apostolska papieża-Polaka, podczas której odwiedził on Azerbejdżan i Bułgarię.

Najważniejszym wydarzeniem w pierwszym z tych krajów była Msza Święta celebrowana na Placu Sportu w Baku. Na jej zakończenie Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę nowej świątyni w azerskiej stolicy. W przeddzień wizyty papieża prezydent Azerbejdżanu oddał katolikom plac pod jego budowę. Jedyny kościół katolicki Baku został doszczętnie zniszczony w 1937 roku z rozkazu Stalina. Większość uczestników Eucharystii stanowili muzułmanie. Wśród garstki obecnych chrześcijan byli posługujący do Mszy ambasadorzy Polski i Niemiec oraz konsul Francji.

W Bułgarii większość mieszkańców jest wyznania prawosławnego, dlatego przez pierwsze dwa dni Jan Paweł II spotykał się z hierarchami i wiernymi tego Kościoła. Papież nawiedził największą prawosławną świątynię na Bałkanach – katedrę patriarchalną pw. św. Aleksandra Newskiego w Sofii oraz duchową stolicę Bułgarii – prawosławny monastyr w Rile.

W drugiej części bułgarskiej pielgrzymki Jan Paweł II spotkał się z katolikami, zarówno obrządku łacińskiego, jak i bizantyjsko-słowiańskiego. Najważniejszym wydarzeniem była Msza Święta w Płowdiw, podczas której Ojciec Święty beatyfikował trzech księży, którzy zostali rozstrzelani przez komunistów w 1952 roku.

Była to pierwsza w dziejach wizyta następcy św. Piotra w Bułgarii.