Główne cele pielgrzymki to: udział w zakończeniu 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego, uczczenie 1000-lecia męczeńskiej śmierci Św. Wojciecha, 600-lecie powstania Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz kanonizacje bł. królowej Jadwigi i bł. Jana z Dukli. Wizytę tę nazwano niemal bezpośrednio po odlocie Jana Pawła II Pielgrzymką radości. Główne przesłania katechezy papieskiej dotyczyły ekumenizmu, Eucharystii, rodziny, pobożności maryjnej, pracy, poszanowania przyrody i zdrowia, miłosierdzia i wychowania. Nauczanie papieskie wskazywało na potrzebę prowadzenia nowej ewangelizacji i umacniania na ziemi polskiej cywilizacji miłości, prawdy i życia.

31 maja samolot z papieżem wyladował na lotnisku Strachowice we Wrocławiu, gdzie odbyło się powitanie przez Prezydenta RP, Aleksandra Kwaśniewskiego, prymasa Józefa Glempa, przedstawicieli władz i Episkopatu • Katedra - adoracja Najświętszego Sakramentu. Koronacja katedralnego cudownego obrazu Najświętszej Maryi Panny - Matki Adorującej • Ratusz - spotkanie z Prezydentem RP oraz z Radą Miasta, rektorami wyższych uczelni Wrocławia i przedstawicielami władz politycznych oraz samorządowych. Papież otrzymał godność honorowego obywatela Wrocławia • Nawiedzenie i poświęcenie kościoła garnizonowego św. Elżbiety • Hala Ludowa - nabożeństwo ekumeniczne

Swoje silne więzi z Polską Ojciec Święty podkreślił już w przemówieniu powitalnym we Wrocławiu: Tak oto znowu staję pośród was jako pielgrzym, drodzy bracia i siostry, synowie i córki naszej wspólnej Ojczyzny. Jest to już szósta podróż papieża Polaka do ojczystej ziemi. Za każdym razem jednak niezmiennie ogarnia mnie głębokie wzruszenie. Każdy powrót do Polski to tak jak powrót pod znajomą strzechę domu rodzinnego, gdzie każdy najdrobniejszy przedmiot przypomina nam wiele, przypomina nam to, co sercu jest najbliższe, najdroższe. Jakże więc w tym momencie nie dziękować Bożej Opatrzności, iż pozwoliła mi raz jeszcze (...) przybyć do mojej Ojczyzny! (...) W tym momencie obejmuję myślą i sercem całą moją Ojczyznę i wszystkich rodaków bez wyjątku. (...) Kieruję słowa pozdrowienia zwłaszcza do polskiej młodzieży, gdyż jest ona przyszłością tej ziemi. (...) Pozdrawiam Cię raz jeszcze, Polsko, Ojczyzno moja! Choć przyszło mi żyć w oddali, to jednak nie przestaję czuć się synem tej ziemi i nic, co jej dotyczy, nie jest mi obce. Raduję się razem z wami z odnoszonych sukcesów i uczestniczę w waszych troskach. (...) Przybywam do was, drodzy rodacy, jako ten, który pragnie służyć - spełnić apostolską posługę, oddać tę posługę wszystkim i każdemu z osobna. Posługa następcy św. Piotra jest posługą wiary, zgodnie ze słowami Chrystusa: «Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci» (Łk 22,32). (...) Przybywam do was w imię Jezusa Chrystusa - Tego, który jest «wczoraj, dziś i na wieki» (Hbr 13,8). Takie jest motto obecnej wizyty.

• W 1979 roku Jan Paweł II beatyfikował (poprzez zatwierdzenie kultu) Jadwigę, królową Polski.
• W 1981 roku odbył się pogrzeb kard. Wyszyńskiego. Jan Paweł II śledził przez radio przebieg uroczystości.
• W 1998 roku opublikowano list apostolski "Dies Domini" przypominający o świętowaniu niedzieli. Jan Paweł II zaapelował w nim, by niedziela stała się oparciem dla chrześcijańskiego życia jako dzień oddawania czci Bogu i ludzkiego odpoczynku. W kolejnych rozdziałach papież omówił poszczególne aspekty niedzieli: jako dzień Pański (Dies Domini), jako dzień zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią w jego Zmartwychwstaniu (Dies Christi), jako dzień Kościoła i dzień zgromadzenia eucharystycznego (Dies Ecclesiae), jako dzień człowieczy (Dies hominis) i jako „dzień dni” (Dies dierum).